Zeszyt trafne, Shinyu

Są takie osoby, które kochamy mimo wszystko. Mimo tego, że nas oszukują, zwodzą i zdradzają. Zawsze dajemy im kolejną szansę, chociaż dobrze wiemy, że to nie ma żadnego sensu. Potrafimy wybaczyć im wszystko, bo po prostu nie potrafimy przestać ich kochać. Zawsze do nich wracamy. Przez nich mamy więcej blizn na sercu, niż można mieć przez całe życie. Krzywdzą nas, a my nie potrafimy od nich odejść, bo boimy się żyć bez nich. Boimy się, że kiedy ich stracimy, stracimy również cząstkę samych siebie. Dlatego trzymamy ich blisko siebie, praktycznie za rękę, by nigdy nie zniknęli z naszego życia.

... wierzysz w istnienie dobra i zła?... wierzysz w prawdę, miłość, szczęście?... chcesz i pragniesz ich?... no to jesteś wierzący, jak wszyscy... i nie ważne jak nazywasz "tę swoją religię"...

*(... dedykowane tym wszystkim, bez względu na wyznanie i poglądy, którzy chcą i dzielą świat według religii i światopoglądów... uważają innych za gorszych, lub czasem za lepszych, choć wszyscy tego samego chcą i pragną...)

Kochany...
Smakuję to słowo literka po literce i zastanawiam się, czy to nie oszustwo tak Ci pisać. k.o.c.h.a.n.y. Może tak wypada? Jeżeli tak, niech więc zostanie...
Pamiętasz tamten dzień? Nie widzieliśmy się wtedy ponad trzy tygodnie. Byłam Ciebie taka spragniona, tak bardzo chciałam Cię już zobaczyć. Pamiętam, jak w końcu przyszedłeś, usiadłeś obok mnie i poczułam taki spokój, jakbyś nigdzie nigdy nie odchodził.
Ścinałeś moją dłoń, jakbym w niej zamknęła cały sens istnienia świata. Trzymałeś stanowczo, a jednak delikatnie, a mnie wydawało się, że już jesteś mój. Że zawsze... od zawsze... na zawsze...
A ja Cię przecież nie miałam nawet w czasie tych kilku sekund, gdy nasze kciuki obcierały się o siebie. Nawet nie wiesz, że mnie nikt nigdy tak [...]

Jedną z cech miłości jest krańcowa wrażliwość na widok twarzy podobnych do twarzy ukochanej kobiety, i odkrywanie jej w twarzach nieznanych.

Rzeczy, które widzimy [...] to te same rzeczy, które istnieją w nas. I nie ma żadnej innej rzeczywistości prócz tej, jaką mamy w sobie. Dlatego też większość ludzi żyje tak nierealnie, ponieważ zewnętrzne obrazy uważają za rzeczywistość, a swego własnego świata wcale nie dopuszczają do głosu. Można być wtedy nawet szczęśliwym. Lecz z chwilą, gdy pozna się już raz tamto, inne, nie ma się już wyboru i nie może iść drogą, którą obiera większość. Sinclairze, droga owej większości jest łatwa, a nasza trudna. Chodźmy.

Chcę zobaczyć oczy. Chcę zajrzeć pod powierzchnię bladej zieleni i zobaczyć, co jest wewnątrz mnie, co jest we mnie, co ukrywam. Zaczynam podnosić wzrok, ale odwracam się. Próbuję się zmusić, ale nie mogę.

- Bo co wtedy kiedy nie chce się nam nawet oddychać?
- Wtedy pomyśl o tych, których zostawisz
- a jeśli nawet to nic nie daje?
- to znak, że jesteś człowiekiem tchórzliwym.
- Dlaczego tchórzliwym ? Przecież trzeba nie lada odwagi aby zakończyć swój żywot.
- Nie, przyjacielu. Odwagi trzeba do życia, aby każdy nowy dzień witać z uśmiechem - to jest odwaga.