Sztuką nie jest zapomnieć i odejść. Sztuką jest przebaczyć i żyć obok tego, który potrafił Cię zranić.

Są ludzie, za których warto oddać życie, i są ci nie warci przebaczenia.

Najgorsza jest duma ludzi.Wolą obrażać, kiedy wiedzą, że należy przeprosić. Może i zachowają twarz, ale stracą sojusznika i najlepszego przyjaciela.

Pozostała mi jedynie moja duma. Wiem o tym tak dobrze, że traktuje Cię z pełną obojętnością, nie okazuje żadnych uczuć mogących sprowadzić mnie z powrotem na pozycje przegranej i nawet słuchając Twoich kolejnych kłamstw nie zapominam ani na chwilę o tym jak mnie potraktowałeś. Nie łudź się, za nic w świecie się nie złamie. Wiem, że to byłby mój nieuchronny koniec.

Nie masz całego życia na słowo "przepraszam".
Możesz nie zdążyć usłyszeć "wybaczam".

Tak, kiedyś Ci wybaczę. Gdy przestaniesz traktować "przepraszam" jak gumki do mazania.

Człowiek przepełniony pychą jest jak najładniejszy samochód, ale bez silnika...

Mieć świadomość, że pychą krzywdzimy nie tylko innych,

lecz przede wszystkim siebie.