Czasem dzień
to za mało na szaleństwo
Czasem noc
to za późno na zabawę
Czasem dnia nie ma
i jest ciemne niebo
z gwiazdami
które sypią piach
Na zielonym trawniku nieba
wciąż gra muzyka
rozkłada się pogoda
śmierć nie sięga
do człowieka.

W cichym świetle gwiazd ukryte marzenia me,

Przemykam przez chwilę, gdzie serce z tobą się śni.
Milczę w oczekiwaniu, wiem, że to lepsze dla ciebie,
Choć serce bije tęsknotą, ukryte pod kotarą niewidzialnej wieży.

Tam, gdzie wiatr wzdycha do gwiazd, tam czekam na znak,
Na gest, na słowo, które może mnie wtedy oswaja.
Choć cień wstydu przesłania myśli me, głęboko w sobie czuję,
To tęsknota za tobą sprawia, że w sercu się spełnienie ukrywa.

Zabrałaś serce, oddalając się w dal,
A jednak w myślach, w snach, [...]

Wyśnione życie meandrami płynie,
W otchłani marzeń swoje szlaki snuje,
Jako ptak w niebie swobodnie unosi się,
Leci, wzlatuje, aż na horyzoncie zniknie.

Wierszami barw i dźwięków malowane,
Codzienne istnienie w misternie wplata,
Radością kipi, czasem łzą pokropione,
W tajemniczości swego bytu tkwimy.

Gwiazdy odbijają się w lustrach snów,
Gdzie serce marzeń z utęsknieniem bije,
Tam, gdzie dusza swe piękno odnajduje,
Tam, gdzie wolność swe skrzydła rozkłada.

Wyśniło mnie życie w tęczowych barwach,
Tam, gdzie nadziei płynie rzeka klarowna,
Wierszem moim ścieżki przeplatam,
A marzenia wieczne gwiazdy w tle mienią.

A księżyc, choć tęskni
wszak został wygnany
Z dala od słońca leczy
miłosne swe rany.

I choć go ciągnie
Do lubej sercu Ziemi,
Ma zamiar pozostać
W krainie półcieni.

insp: Eneida

Zabierz mnie stąd
Niech ktoś wreszcie zabierze o Tobie myśli
Wtedy postawię między nami mur
I już nigdy mi się nie przyśnisz

Zabierz mnie stąd, choćby bez słowa
Chcę uciec jak najdalej
Nie chcę już tego sam tylko czuć
Nie chcę tęsknić już wcale

Niech ktoś wreszcie usłyszy [...]

Wzrok wbity w niebo
hufnal słońca
albo pluskiewki gwiazd

Księżyc
o twarzy
o kształcie zegara

nie ma dla mnie czasu.

Dokądkolwiek ucieczka
Ty jesteś tu ze mną
I choć biję głową w mur
To dzielę z Tobą codzienność

Jesteś nawet tam, gdzie zamknięte są drzwi
Niby pusty pokój i ciemność
Twoje imię jak klucz
Otwiera szczęście przede mną

Miałem przecież być jak skała
Rolę wojownika sobie wymyśliłem
A gdy się uśmiechasz wypada z rąk miecz
I jak skarb chcę ukryć te chwile

I nie wiem, jak to wszystko nazwać
Choć określeń szukam już wszędzie
Czy tak nazywa się miłość?
I innych słów już nie będzie?

Wiem, że lepiej jest czasem milczeć
Lecz już przerasta mnie tęsknota
Więc chcę powiedzieć Ci wprost:
Beznadziejnie Cię kocham

Plan przypadkiem napisany
Marzenia znów jakby stąd dalej
Jutro nieprzewidywalne
Strategii nie odnajdę tu wcale

Ucieka dzień minutami
Trudno zatrzymać kolejności lawinę
Czy walka trwa czy może jednak jej brak
Przeznaczenia raczej nie ominę

Ale chciałbym czasem uciec
Zapomnieć, że wcale tak nie trzeba
I ułożyć z miłości nut
Swój niewielki kawałek nieba

Jest przecież ratunek jak skarb
Nawet gdy koniec chciał być blisko
Zawsze mogę zamknąć oczy
I wyszeptać do Ciebie wszystko

Nie poznajesz mnie, ale to ja, ten sam,
Który wycinał na łuki twoje brunatne pręty,
Takie proste i śmigłe w biegnięciu do słońca.
Rozrosłaś się, ogromny twój cień, hodujesz pędy nowe.
Szkoda, że tamtym chłopcem już nie jestem.
Chyba kij sobie bym wyciął, bo widzisz, chodzę o lasce.

Kochałem twoją korę, brązową z białym nalotem,
Koloru najzupełniej leszczynowego.
Radują mnie te, co przetrwały, dęby i jesiony,
Ale ty ucieszyłaś mnie najbardziej,
Jak zawsze czarodziejska, z perłami twoich orzechów,
Z [...]

Patrząc przed siebie
Na pejzaż chwil przezroczystych
Tylko proste linie jako kierunki
Cele martwe jak zmysły

Chwile ubogie i proste
Tryby emocji ktoś jakby zatrzymał
Bez Ciebie, w moich myślach
Wiecznością każda godzina

Każdy uśmiech grymasem zamykam
Klucz do tajemnicy nadal na szyi zawieszony
Jak mam Ci go przekazać
Gdy mimo, że obok, stoję osamotniony

Chcę Ci go podać
Niech zaskrzypi w zamku mej duszy
Niech te drzwi wreszcie otworzy
I tajemnicę na zawsze mą skruszy

A najlepiej weź go sama
Spójrz mi jak nigdy prosto w oczy
Zawieś od dziś na swej szyi
I niech moje życie inaczej się potoczy