Zeszyt Lubiane., Meggie.

Zanim Cię spotkałam nie znosiłam deszczu, upałów i śniegu. Potem pokochałam skoki przez kałuże, ulice tonące w słonecznych promieniach i płatki śniegu na własnym nosie. Dziś boję się wyjrzeć przez okno; nie umiem przewidzieć jaką pogodę zobaczę za szybą, jeśli kiedyś odejdziesz.

Nie napiszę, że od nowa zaczynam życie, bo skłamię. Nie napiszę też, że żałuję lub się wstydzę. Ale małymi kroczkami chcę zrobić porządek. Zacznę od pokoju.

Nie było mnie tam długie miesiące.. i teraz, gdy nagle mam się tam pojawić, wrócić do miejsc które przyniosły smutek i szczęście, zobaczyć twarze ludzi którzy wyrządzili mi krzywdę, ale i twarze przyjaciół, za którymi tęsknię.. i tak jak gdyby nigdy nic, stanąć twarzą w twarz z tym miejscem, ludźmi, wspomnieniami i całym tym bałaganem.. ogarnia mnie strach. Zostawiłam tam niedokończone życie, na które teraz jest już za późno. Świadomość, że już nic nie będzie tak samo.. i że to co było ważne, na czym mi zależało, po prostu przeminęło jest przerażająca. Najprościej w świecie.. zniknęło.

...a serce się bezpodstawnie nakręca, dostrzega niewidzialne i nie wie, że jest to droga do samozagłady...

Inspired by: JasmineRagazza

; )

Kiedy się ma złamane serce boli wszędzie. Nie mam pojęcia, który kawałek mojego serca jest naruszony. To tak jak z talerzami - wiele maleńkich szczelinek tworzy jedno ogromne pęknięcie.

Nigdy nie sądziłam, że można pokochać ponury, chłodny, przeszywający wiatr...
Odkąd jednak czuję, że przychodzi stamtąd, gdzie Ty otwierasz nocą okna, by odetchnąć tym samym powietrzem, to zjawisko nie jest już tylko wiatrem.
Jest podmuchem szelestu anielskich skrzydeł, które otulają moje myśli świtaniem, bym nie uroniła żadnego z moich snów.

Radość też boli. Ale to nic. Ból urzeczywistnia. Tylko on jest prawdziwy. Wszystko z niego: strach, rozpacz, tęsknota, której zabić nie można, bo przemyca się w kolorze oczu i zapachu. I dlatego jest wieczna, jak trawa.

Ale jechałem dalej patrząc, jak jej postać maleje coraz bardziej, i czując, jak wymyka mi się marzenie.

Życie, uświadomił sobie, bardzo przypomina piosenkę.
Na początku jest tajemnica, na końcu - potwierdzenie, ale to w środku kryją się wszystkie emocje, dla których cała sprawa staje się warta zachodu.