Zeszyt ! < 3 ., ladyinsolence

Nie ma zbyt wiele czasu, by być szczęśliwym. Dni przemijają szybko. Życie jest krótkie. W księdze naszej przyszłości wpisujemy marzenia, a jakaś niewidzialna ręka nam je przekreśla. Nie mamy wtedy żadnego wyboru. Jeżeli nie jesteśmy szczęśliwi dziś, jak potrafimy być nimi jutro?

Może, pomyślał, nie ma czegoś takiego jak dobrzy i źli przyjaciele. Może są po prostu tylko przyjaciele, ludzie, którzy będą przy tobie, kiedy ci coś dolega, i pomogą ci, byś nie czuł się zbyt samotny. Może to ludzie, dla których warto przeżywać strach, mieć nadzieję... i żyć. Być może są to ludzie, za których warto umrzeć, kiedy trzeba. Nie ma dobrych przyjaciół. Nie ma złych przyjaciół. Są jedynie ludzie, których pragniesz i z którymi chciałbyś być - ludzie, którzy mają swoje miejsca w twoim sercu.

Myślę, że to jest najgorsze. Kiedy tajemnica pozostaje niewyjawiona nie z braku słuchacza, lecz z braku zrozumienia.

- Mamusiu, co to jest miłość?
- Spójrz - podniosła chłopca i posadziła go na parapecie. - Widzisz tą panią? - wskazała na starą kobietę z uśmiechem na ustach. Chłopczyk pokiwał głową. - A tego pana?
- Trzymają się za ręce.
- To jest miłość wieczna. A teraz spójrz tam - zawiesiła spojrzenie na dwóch dziewczynkach wspólnie grających w klasy, śmiejących się do rozpuku. - To jest miłość przyjacielska.
- Czemu tamta pani płacze? - chłopiec wskazał paluszkiem na kobietę, nerwowo wybierającą numer telefonu.
- Bo kocha kogoś kto nie jest tego wart.
- A jak ty mnie kochasz?
- Najmocniej na świecie - powiedziała kobieta, całując dziecko we włosy. - Już wiesz co to jest miłość?
- Oj mamo, przecież nikt tego nie wie - uśmiechnął się, ukazując rządek prościutkich ząbków.

Chciałbym powiedzieć że twoje oczy są tak piękne jak głębia oceanu, lecz dzięki ludziom, nie jest to już dziś komplement.