JAK??? Jak się wziąć do roboty jeżeli się czuje "że się umiera"?
A co zrobić jak się wie, że się już "nie żyje"...?

ja jetem taki sam jak inni ludzie tylko brak mi ich człowieczeństwa ;)

Przypomina mi się taka anegdotka.

Anioł dzwoni do piekła i mówi:
- Chcemy zorganizować w niebie wystawę psów
- W czym problem, przecież psy są u was. Odpowiada diabeł.
- Ale sędziów macie wy.

Jednak istnieje cały szereg dużo gorszych rzeczy.
Pamięć może podarować wiele ciepła, w zależności od sytuacji oraz nastroju.
Szczęściem też jest móć rozpamiętywać (zwłaszcza, gdy przeżyło się coś pięknego),
większym zaś to dostrzec, docenić i przeżyć chwilę obecną.
Życie jest nieskończonym bogactwem, trwa w ciągłym ruchu, zmienia się nieustannie,
nie należy zbyt mocno przywiązywać się do minionych konstelacji błysków, fal i zawirowań w jego nurcie.

Nie koniecznie... Niektorzy chcą czuć ból by poczuć że żyją

Nic dodać, nic ująć. Ten cytat mówi wszystko.

racja nie możemy dźwignąć wszystkiego na raz co nam los przygotował ale po kolei zdołamy wszystko przetrzymać ale nawet jeśli za dużo zbierze się na raz to i tak poradzimy sobie z tym wcześniej czy później ("szczerze niekiedy nawet ja nie wierze w to co mi się napisze bądź powie :/ ")

świetne, uśmiałam się przy tym :D niesamowicie prawdziwe :]

nie ma takiego błędu, co by się nie dało naprawić!

tak jak kłamstwem broni swoich ukochanych przekonań ;)