Tekst dnia 18 września 2019 roku
Życie bez miłości od życia bez sensu różni się tym, że w tym pierwszym nie ma sensu a w tym drugim miłości.
Trwanie
w zwykłych bezbarwnych ludzkich dniach
bez przerwy zmęczeni ciężkim snem
liczymy słoje w suchych pniach
szukając azylu przed samym dnen
w malutkim ściennym kalendarzu
rwiemy kolejne puste kartki
dopiero na ciemnym cmentarzu
opadną wszystkie ludzkie maski [...]
Koronki na wietrze
https://www.youtube.com/watch?v=Ya91vfl5OPk
Hałas. Tłum spoconych ludzi. Zapach papierosów, perfum, alkoholu, zapach potu, ekscytacji, zapach setek anonimowych ludzi zmieszany w jeden, gęsty opar jak skrzep zawieszony w powietrzu.
Zapach wymiocin, sof ze skóry, zapach świateł, gum do żucia i nieświeżych oddechów, skondensowane w jedno, nieobliczane i niewidzialne stworzenie, które [...]
Tekst dnia 17 września 2019 roku
Istnieją straty tak wielkie, że zostawiają człowieka z czymś gorszym niż pustka.
Pejzaż jesienny
Zamglony pejzaż
szeptem kremowym
różem westchnień
powleka szare pole
Drzewa wmodlone w niebo
roztargnionymi włosami
milczą
w skupieniu wrony
na gałęziach zamarły graficznie
klęska urodzaju
świt się przebija przez mgły
kalecząc serca pajęczyn
kolejna jesień
a my
dopiero rozkwitamy
zegar się zatrzymał na progu
a może
czas tylko nam się śni
gdy budzę się na twojej poduszce
mniej boli
że przemijamy
Najpiękniejsze opowieści są o pełni, najważniejsze o braku.
W przypadku sztuki - najważniejsze, wydaje mi się, są przede wszystkim samoświadomość oraz dyscyplina. Umiejętność uchwycenia pewnej nuty i podążania za jej dźwiękiem, zamiast przeskakiwać pod dźwiękach, z nadzieją, że cały zbiór dźwięków, okaże się być spójny w swym brzmieniu.
Najpierw spokorniał mi uśmiech, zaszedł powoli w smutek.
Potem spokorniał też smutek, o ile łatwiej jest teraz o uśmiech.
Z innej beczki
Tęsknię za stołem
tęsknię za skrętem
tęsknię za papierem
tęsknię za papierosem
tęsknię za alkoholem
tęsknie za obracaniem się w proch
tęsknię za jakoś to przełknę
[...]
mrzonki
mam puchową pierzynę
a pod nią biały wiersz
przy łóżku nowy chodnik
zimną stopą
odśnieżony
/dla żony/
czekam na ciebie
jak bałwan
zapięty na ostatni guzik
może Bóg się zlituje
i ulepi mnie na nowo
Tekst dnia 16 września 2019 roku
kolor błękitu
kwiat to kwiat
korzeń łodyga woda
ziemia słońce i cień
to poruszające nim powietrze
błękitna wyspa
czująca nieważkość owada i świata
jak podcinany dzień
co nie przestaje się czerwienić
kwiat to ty
to czego nie potrafię wyrazić
i coś jeszcze
...
wprzódy dziewice bogom poświęcano
poświęcenie puszczalskiej
byłoby stratą niepowetowaną...
Nic tak nie irytuje ludzi, którzy chcą ci obrzydzić życie, jak to, że zachowujesz się, jak gdybyś tego nie zauważał.
Zeszyt użytkownika nicola-57
Zeszyt o nazwie Krogu(lec).
• kilka minut temu
• kilka minut temu
• kilka minut temu
• kilka minut temu
• kilka minut temu
• kilkanaście minut temu
• kilkanaście minut temu
• ok. pół godziny temu
• ok. pół godziny temu
• ok. pół godziny temu
Ciekawe, co uważasz za tę fałszywą rzeczywistość. Odnosisz się bardzo ogólnikowo, zatem podejrzewam, że brak Ci amunicji do obrony własnego stanowiska, które z kolei dla mnie jest fałszywą wizją, a ściślej nadinterpretacją.