w szeptanym pragnieniu
rodzą się drżenia
zbłąkanych gestów

i nieokiełznany zew
rosnący w siłę
zniewalającą zmysły

lęk zagryzający każdy z nich
gdy noc zwilża usta
odkrywając tajemnice

wciąż chłepce pożądanie
od nowa
rozpalając i studząc

Jeśli Ty nie widzisz
tych wszys­tkich ko­lorów
Jeśli pat­rzysz zamglonym wzrokiem
to się od ścian duszy odwracasz,
to każdy szept zamykasz mrokiem.

Patrząc na Ciebie
widzę zachodzące słońce,
uda kolorami układają się do snu
zmysły twą woalką i czasu wyzwaniem.

Kiedy zbudzisz się- na­dal tu będę
by barwami uczuć opowiedzieć Ci mój sen,
aby zapisać w karnecie serca
słowa dwa
kocham cie.......

Spoglądam na ciebie jak
cze­koladę z błys­kiem w oku
i wciąż pragnę
niczym bez­wstyd­ne­go spojrzenia.
Czuję ciebie jak winogrona
w po­lewie pożądania
twe­go ciała, twych ust,
bycia nagością na
erotyki posłaniu.
Słodycz twa nierealnie
piękna, we wszys­tkich myślach
ba­kaliami przekładana
w sma­ku idealna...
ma­lowa­na namiętnością,
żądzą ciała...

czy to wypada

o śmierć się modlić
kiedy włos jeszcze nie całkiem siwy

życia mieć dość
do szpiku kości czuć ku niemu niechęć

czy to wypada

pytać bez sensu
czy tylko już z łaski dysk wypaść może

nieBoże

zapadam się
ubrana w coraz dłuższe wieczory
odliczam spadające kasztany

obok mnie
sosny w szpilkach
niezgrabnie uciekają
w siebie

nadciąga
rzeź niewiniątek

pora dokręcić główki
kasztanowym ludkom
niedługo znów zawisną
na gałęziach

ale teraz zapal świece
będziemy wspominać
lato

a więc kolejny raz październik

tutaj są buty płaszcz
krzyżyk na drogę na cienkim rzemyku

z chleba można wziąć trochę głodu
z miłości - inną miłość

małej wierze założyć welon tej wielkiej
i przysięgać na Boga
że gwoździ zawsze jest tyle
ile dni do zmartwychwstania

i to prawie tyle
i jeszcze życie
noszone jak kamyk w kieszeni

w pustej walizce zużyty notatnik
nad nią moja twarz w dłoniach
nadzieja bez sensu i serca

tyle znam już wszystkiego co będzie