Zeszyt kawałek siebie , odrey

Dzieli nas czas, który przesypuje się przez palce,
zbliża ten, który przepływa przez serca.

Może i czasem się kłócimy, może i nie zawsze jesteśmy w stosunku do siebie fair. Może i nie raz przesadzamy. Może wytykamy sobie za dużo wad, ale ważne, że wiemy ile dla siebie znaczymy, bo nawet jeśli myślimy, że to już koniec, zawsze, ale to zawsze tęsknimy, żałujemy. Nie wyobrażam sobie, że pewnego dnia może Cię zabraknąć.

Skradasz się tak cicho po wyszczerbionych
schodach jesieni stęsknionym ciałem
jakbyś zapomniał, co znaczy patrzeć razem
w gwiazdy letnim wieczorem
nieśmiało podsycasz moją próżność
jakbyś zapomniał, że zapalasz we mnie iskry
od byle dotknięcia
natrętną gotowością do miłości
zdobyłeś mnie już dawno, pamiętaj

Kochać można każdego.
Nie każdy potrafi kochać.
Nie każdy potrafi być kochanym.

Przez to rodzą się związki, które trwają, ale nie wnoszą w serca pełni szczęścia.
Przez to rodzą się dzieci, które nie wyniosą z domu poprawnego obrazu miłości.
Przez to młodzi ludzie tak często mówią niepotrzebne kocham, które nie znaczy więcej od "bardzo mi się podobasz".
Przez to idąc z kimś przez życie, są zadowoleni z "bycia z kimś", a nie "życia właśnie z nią/nim".

Przez te błędne koła, potrafimy kochać każdego.
Przez nadzieję, potrafimy trwać w oczekiwaniu na zmianę.
Przez wiarę w ludzkie serce, w to, iż każdy potrafi kochać, nie potrafimy oddzielić ziarna od plew.

Z małych błędów potrafi wyniknąć katastrofa.

Do wszystkich, którzy potrafią kochać i chcą kochać:
Kochajcie - Wasze uczucie jest cholernie cenne, rzadkie. Dajcie siebie bezwarunkowo - jest to piękne.
Jednak bądźcie pewni czy osoba jest warta waszej miłości, wartej więcej niż można sobie wyobrazić.

Błąd niektórych ludzi polega na tym, że nie mówią jasno o swoich uczuciach, gromadzą je w sobie, nie dzielą się nimi z innymi, a potem biadolą w samotności, że nikt ich nie kocha. Zakładają maskę z wyrysowanym uśmiechem i błądzą po szarych uliczkach codzienności udając, że wszystko jest dobrze i tak trwają w nieustającym cierpieniu, które sami sobie zgotowali.

Nie bądź silniejsza niż jesteś, naucz się skarżyć, żalić....bo inaczej nikomu z twojego otoczenia nigdy nie przyjdzie do głowy, że ty też masz serce.

Jeśli stokroć przyszłoby mi umieram nie zmieniłbym nic. Jeśli dano by mi możliwość przejścia przez życie jeszcze raz , przeszedłbym przez niego tak samo. Bo to co mnie zabija kiedyś mnie wzmocni. Bo to co uważam za błąd , będzie wskazówka. Życiowe prawdy nigdy się nie zmienią, tak samo jak nie zmienię się ja. Wybacz kochanie może i nie jestem idealny ale jestem sobą. Zaakceptowanie to prestiż na który mnie nie stać, Nie , nie jest mi z tym źle. Wręcz przeciwnie. Zamykam się w czterech ścianach. Tylko ja i setki myśli wypełniającym wszechogarniająca pustkę. Pozwól mi się rozkoszować tym jakże urzekającym uczuciem. Pozwól mi umierać w samotności.

zjawiłaś się , w ostatniej chwili podałaś mi rękę , pozwoliłaś zaczerpnąć tchu wyławiając mnie z czerni . potrzebowałem Cie tak samo jak powietrza , na swój sposób jesteś moim powietrzem , karmisz moją duszę , urzekasz słowami , czarujesz spojrzeniem . tak , zaczynam żyć , powracam . czuję że odrodzenie otwiera przed nami nowe możliwości . nie , nie mamy czystej księgi życia, otwieramy nowy rozdział ucząc się na poprzednich błędach, które zamknięte przypominają o sobie jedynie wtedy gdy tego zechce. uczę się powoli egzystować , znów zapamiętuje Twój zapach , smakuje Cie z odpowiednim wyczuciem , powoli, spokojnie , czule . I tak naprawdę potrzebuję Cie w moim życiu .

przepadam za tobą
bez wieści

Wierz mi, to jest najlepszy sposób, żeby ukryć strach. Być taką, hej, do przodu.
Żeby nikt się nie domyślił.