Zeszyt Jonathan Davis, Arraja

Kiedy słucham muzyki, nie chcę tam słyszeć o kwiatkach. Lubię tam śmierć i zniszczenie.

Prawdziwi przyjaciele wbijają ci nóż tylko od przodu.

Nie dbam o to, co ludzie myślą, albo mówią o mnie, wiem kim jestem.

Śmiejecie się ze mnie, bo jestem inny. Ja się śmieję z was, bo wszyscy jesteście tacy sami.