Płomienie nadal ich ściskały jak żywe, obdarzone zmysłami istoty ogarniętej żądzą mordu.

Przenikało go chłodne, bezwzględne poczucie zmierzania do jasno określonego celu, które zawsze poprzedzało mord.

Leżeli, bladzi i spokojni, jakby spali pod ciemnym, zaczarowanym sklepieniem.

Ostatecznie, dla należycie zorganizowanego umysłu, śmierć to tylko początek nowej wielkiej przygody.

Lecz wkrótce owładnęło nim okrutne i dominiująco jasne poczucie rzeczywistości: już nie można się cofnąć.

Niczego nie daje zagłębianie się w marzeniach i zapominanie o życiu.

- Ależ oczywiście to dzieje się w twojej głowie, Harry, tylko skąd, u licha, wniosek, że wobec tego nie dzieje się naprawdę?

Umysł nie jest książką, którą można otworzyć i przeczytać.

Obojętność i lekceważenie często wyrządzają więcej krzywd niż jawna niechęć.

Są różne rodzaje męstwa. Trzeba być bardzo dzielnym, by stawić czoła wrogom, ale tyle samo męstwa wymaga wierność przyjaciołom.

Nie żałuj umarłych, Harry! Żałuj ludzi żywych, którzy nie wiedzą, co to miłość.