Zeszyt Janusz Leon Wiśniewski, Marta165

"Najpierw zniknęły, w kartonach wyniesionych do piwnicy, rzeczy, których nie chciał lub zapomniał zabrać. Potem przestały pachnieć nim jej ubrania. (...) Paradoksalnie najdłużej trwało, zanim zaczęła podczas zakupów "jego ulubiony ser" na powrót nazywać parmezanem.
Zapominała o nim długo i mozolnie. Z całych sił. Odkaszliwała go dymem papierosów. Odrywała plastrami z ciągle niezagojonej, ropiejącej rany na jej biografii. Wymiotowała wódką pitą prosto z butelki, na pusty żołądek, nad ranem, gdy rozpacz była tak wielka, że można było ją tylko zapić.
Zapominała go cierpliwie i pokornie. Walcząc nieustannie ze wspomnieniami..."

J.L. Wiśniewski - "Ślady".

Potem, przez następne miesiące wydawało mi się, że żyję za karę. Nienawidziłam poranków. Przypominały mi, że noc ma swój koniec i trzeba znowu radzić sobie z myślami.

Bo gdy ty jesteś, to dni tak uciekają, jak ziarnka maku z dziurawego wiadra. A potem wyjeżdżasz i to wiadro się nagle zatyka, i mam wrażenie, że ktoś w nocy w tajemnicy przede mną przychodzi tutaj i dosypuje mi maku do tego wiadra.

Jesteś w szpagacie między przyszłością i przeszłością. Jedna noga jest w przeszłości, a druga w przyszłości. Jesteś jednocześnie w kilku przestrzeniach lub w jednej przestrzeni o więcej niż ośmiu lub osiemnastu wymiarach. Nie masz uczucia, że między przeszłością a przyszłością jest jakaś teraźniejszość. Teraźniejszość jest zbędna. Możesz równie dobrze stanąć na lewej nodze w przeszłości lub prawej w przyszłości.

Tylko o Tobie myślę gdy przeżywam radość; podejmuje decyzje; jestem wzruszona lub rozmarzona. Tylko o Tobie myślę, gdy słucham muzyki, która mnie fascynuje; gdy się śmieję do łez z dowcipu lub płaczę rozczulona w kinie. Tylko o Tobie myślę gdy wybieram bieliznę lub perfumy. Jesteś moją jedyną myślą rano gdy się budzę i wieczorem kiedy zasypiam. Jesteś w moim mózgu i w moich palcach w takim momencie...

Ale pamiętaj o jednym: ze wszystkich rzeczy wiecznych miłość trwa najkrócej. Więc ty się nie nastawiaj na wieczność. Ty, Serce, nie jesteś czasoprzestrzeń.

Rozum, zrobisz coś dla mnie? To bardzo ważne. Nigdy ci tego nie zapomnę. Zrobisz? Mógłbyś mi wyłączyć na jakiś czas Sumienie? Dokucza mi. Strasznie mi dokucza.

Tęskniła za nim nieustannie. Oprócz pragnienia odczuwała tylko to jedno: tęsknotę. Ani zimna, ani ciepła, ani głodu. Tylko tęsknotę i pragnienie. Potrzebowała tylko wody i samotności. Tylko w samotności mogła zatopić się w tej tęsknocie tak, jak chciała.