Zeszyt Inspiracje, Astrinn

Nie śpią spokojnie, ci którzy kochają
w niepewności, z trudem usypiają
serca w mak skruszone
oraz zmysły cielesnością kuszone.
Nie śpią dobrze wieczorni myśliciele,
uciszają obawy ukrywające się w ciele.
Dla zagniewanych spanie także jest trudnością,
spokój zastępują złością.
I reżyserzy w nocy cierpią katusze,
bo tworzą się najlepsze życiowe scenariusze.
Surrealiści w snach tylko kreują obrazy,
kryminolodzy szukają odpowiednich twarzy,
a rano zaspani parzą kawę, cóż począć?
Mogą robić lepsze rzeczy niż położyć się… i odpocząć…

…Od dwudziestu czterech minut jest pierwsza,
a ja nie śpię, bo myślę nad tytułem tego wiersza…

Jednym z symptomów miłości jest rozmyślanie, ilu i jakich mężczyzn ukochana darzyła uczuciem w przeszłości oraz niejasna zazdrość o nich.

Najprościej jest porzucić
w głąb ciemnego oceanu
to co sam uparcie zwałeś
jedyną wysepką szczęścia

Bez opamiętania spijałam
każde słowo z Twoich ust
nie pojmując dosyć dobrze
że to tylko potrwa chwilę

Teraz czekam na odpływ
który zabierze przy okazji
malującą się bezsilność
i przywoła piękniejsze dni…

11.02.2014

To tylko myśli,
dobre lub nie.

Czy to za dużo?
Bóg jeden wie.

Pamiętaj jedno,
na dobre i złe.

Miłuję Ciebie,
czy chcesz,
czy nie.

Nie rozumiejąc życia, ciągle umierasz w zapomnieniu.

inspirowane.

Coś się tutaj chyba zmienia.
Za dużo tęsknoty, za mało zrozumienia.
Brak..No właśnie, wciąż mi czegoś brak.
I wszystko jest na "nie",choć my mówimy "tak".
To takie dziwne i tak bardzo rani.
A moje serce znów jakby ze stali.
Jakby bić przestało,
Jakby, nigdy tego nie umiało.
Ale przecież biło, biło dla Ciebie.
Teraz przechodzi piekło, choć było w niebie.
Ono nadal kocha, ale zaczęło się bać.
Nie chce końca..Chce w miłości trwać.
To ta odległość, ona nóż w plecy wbija.
Z każdym dniem od nowa zabija.
Ja nie mogę tak dłużej, Ja muszę Cię zobaczyć.
Muszę z oczu twych wyczytać, czy jest o co walczyć.

Trzy słowa najdziwniejsze

Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.

Kiedy wymawiam słowo Cisza,
niszczę ją.

Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.