Zeszyt inne znane i uwielbiane, lost_inside

Do Ciebie
A wieczorami mówmy do siebie piękniej, bo wieczorne rozmowy posiadają magiczną moc, która łączy dwoje całkiem obcych ludzi..
Wieczorami rozmawiajmy o życiu
O gwiazdach,
O sobie..
O tym, że życie jest takie piękne, a lato powinno trwać wiecznie
Nocne rozmowy są jak terapia, która leczy dusze...
I nagle z całkiem obcych ludzi powstają dwie bratnie dusze..
Uśmiechnięte i promienne..
Nieświadome i nie wybiegające w przyszłość..
Cieszące się chwilą
Tym co tu i teraz
Bo to tak piękne -
Znaleźć kogoś chociaż na jedną chwilę.
Ania.

... Ważne żebyś miała na czym siedzieć. Ważne żebyś miała czym wykarmić dzieci.. No i żebym miał na co popatrzeć. Ważne żebyś mnie rozumiała kiedy będziemy już pomarszczeni i tak bardzo rozleniwieni przez życie, popijając gorącą czekoladę w blasku płomieni naszego dogasającego istnienia. Ważne żebyś miała oczy pełne zrozumienia i miłości, w których chcę tonąć do końca tego co nazywam nami. Tak ciepłe i dobre, jak wtedy gdy Cię poznałem w ten chłodny styczniowy wieczór.. Ważne żebyś była zawsze dla mnie, a ja dla Ciebie. Tak jak wtedy gdy pierwszy raz powiedziałem kocham. Nic się nie zmienia, na Boga przysięgam - nic się nie zmienia.

Można z całym światem wygrać wojnę, a ze sobą przegrać jedną bitwę - i ponieść całkowitą klęskę.

Kiedyś pytałeś, co to znaczy "tęsknić za Tobą". W przybliżeniu to taka hybryda zamyślenia, marzenia, muzyki, wdzięczności za to, że to czuję, radości z tego, że jesteś i fal ciepła w okolicach serca.

Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci – zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.

Nie wolno się bać, strach zabija duszę.

Strach to mała śmierć, a wielkie unicestwienie.

Stawię mu czoło.

Niech przejdzie po mnie i przeze mnie.

A kiedy przejdzie, odwrócę oko swej jaźni na jego drogę.

Którędy przeszedł strach, tam nie ma nic.

Jestem tylko ja.

W momencie śmierci bliskiego uderza człowieka świadomość niczym nie dającej się zapełnić pustki.

Młodość jest jak te butelki, które rozwalaliśmy o ściany. Nie można ich skleić z powrotem, ale jest jeszcze szansa dla każdego z nas, marnych ciuli, że przyjdzie ktoś, kto ułoży z nich witraże.

Wierz mi, to jest najlepszy sposób, żeby ukryć strach. Być taką, hej, do przodu.
Żeby nikt się nie domyślił.

Jest tylko ona, ona, u mojego boku, tu, teraz, i tylko to się liczy. Tu i teraz. A to, kim była dawniej, gdzie była dawniej i z kim była dawniej, to nie ma żadnego, najmniejszego znaczenia. Teraz jest ze mną, tu, wśród was. Ze mną, z nikim innym. Tak właśnie myślę, myśląc wciąż o niej, nieustannie myśląc o niej, czując zapach jej perfum i ciepło jej ciała. A wy udławcie się zawiłością.