Zeszyt hmmm, La Ming

Leże w łóżku
trzecia w nocy
a może już
nad ranem...

Obok Ty
Kochana
piękna
stara Zrzęda

- zdechłaś.

I co ja teraz pocznę?

Lat sześćdziesiąt sześć
tyle razem wymęczylim
tylko jednej szóstki
do kompletu

Ja, zrozpaczony
że krowo wredna
odeszłaś w nieznane
takaś już do końca

Roznegliżuję Cię
co by te ostatnie chwile
bo jeszcześ ciepła
były nade miłe

Ja już niemy
seksualnie, ubolewam
więc nie weźmiesz
w usta rozdziawione

No to, mimo lat podeszłych
ostatkiem biorąc siłę
na ustach mych spierzchłych
układam suchą Wiłę

Babo zdechła
moja Miła
teraz patrzę
tu też siwa...

Wdech ostatni biorę
- łono rozczłapane, sól
opadasz na mą głowę
- czerwonej papryki pół

Duszę się, już mdleję
knieje truposzowe
odpływam tam do Ciebie
- ...ziele jaśminowe

Kochanie! - tak Skarbeńku?
to Twa dusza...
a Bóg patrzył...
gdzie większego Zboczucha?

Z przymrużeniem oka...

Świat schodzi na psy, a pieniędzy na kagańce wciąż brak.

Beznadziejność to najpotężniejsze słowo. Zatrważająco piękne w swoim majestacie. Beznadziejność to słowo-klucz, które zawiera w sobie całą smutną prawdę. Prawdę, która jest wszystkim. Prawdę, która wyzwala.

Jest czekaniem na Twoje spojrzenie,
czasem boli, lecz częściej podnieca...
Bywa gorzka i słodka i kwaśna szalenie,
Jednak zawsze jest... najważniejsza!

Bardziej, niż mocno chcę być tylko z tobą,
bo jesteś dla mnie tą właśnie osobą,
którą mam zamiar kochać do końca,
by później razem wzlecieć do słońca.

I też dlatego piszę te wiersze,
chociaż banalne, ale najszczersze,
bo w życiu miłość-rzecz najważniejsza,
lepsza od forsy, kusząca, piękna!

Po schodach mojego życia,
biegam bez wytchnienia...
Nie mam nic do ukrycia,
nie mam nic do zgubienia!

Szukam w życiu miłości,
to przecież oczywiste!
A życie schody podnosi,
daje mi czarną listę...

Moje marzenia i wiersze,
moje tęsknoty i żale...

Jednak to i tak lepsze,
niż gdybym nie wspinał się...

wcale!

Kocham patrzeć w twoje oczy,
gdy zmęczona całowaniem,
leżysz obok mnie, Kochanie,
a mrok sobie dzielnie mroczy...

W mroku widzi się najwięcej,
można wsłuchać się w szeptane
wierszem słowa dotykane,

tą miłością scałowane...

Ciała nasze tańczą walca
w mrocznym mroku, co na palcach
pieści naszą wyobraźnię...

zbyt wyraźnie!