Cudowna, ponadczasowa myśl cenniejsza od złota, a zwłaszcza wtedy kiedy padamy ofiarami czyichś urojeń.

przeczytałem nie pouczaj

.. nie bez powodu 😎

Natalio, nic z tego nie qumam, ale życzę Ci miłego wieczoru. :))

Michale, ciekawy komentarz. Dialektyka Wiesengrunda też jest mi bliska, choć... niepraktyczna w dużej skali, niestety... Świat (a raczej rządcy tego świata) zmierzają do podporządkowania jednostki, a nawet jej kompletnego zniewolenia, ale jednostki potrafią się łączyć w grupy i przeciwstawiać przesadnemu ubezwłasnowolnieniu... przynajmniej do tej pory sobie jakoś radziły. ;)
Odnośnie braku "dobrego życia w złym" też jest to fragment prawdy, na surowej skale czasem najpiękniejszy kwiat zakwita, ale to takie tylko moje przekomarzania. ;)
Dziękuję.
Miłego wieczoru. :))

A koty chodzą cicho, lecz miauczą głośno.

często zajmując miejsce złego w niebyciu gorszym upatrujesz dobra

Tak. Jeśli one są, zbliża szczęśliwie.

Dobra rada :)

Słowa. Czy to nie za mało ?

Szpiek, to już zależy od własnej oceny, bądź też jej braku.

Właśnie tak.

Zbyt dużo cierpienia, by żyć, a zbyt mało, by umrzeć...
Zbyt dużo miłości by umrzeć, a za mało, by żyć...
Pozdrawiam.

prawda