Pierwszy krok do pomocy: zrozumienie, że jej potrzebujemy.

kiedyś w zapiskach misjonarza, przeczytałem coś 'koncepcyjnie podobnego'
Tekst, nie dość że robi wrażenie, to jeszcze rozciąga je i zwija w punkt ;p

Jeśli ktoś mógłby mi pomóc z przecinkiem - będę wdzięczna. Wciąż czuję, że źle postawiłam.

Jestem nieco zmieszany i trochę nawet wstrząśnięty, że znowu mnie wystawiono na widok publiczny :P
Niespodzianka się udała, bardzo! :)
A ja, jak zwykle spóźniony... Kawa mi pewnie wystygła, więc chociaż ciastko od tej kawy zjem :)
Dzięki Wodzu, dzięki Wam Wszystkim.
Posyłam uśmiech szeroki :))

Nie czekaj aż się zaciśnie 😉

Wyspa musi zapraszać. Ciężko się potem oderwać, gdy jest złem, ale można w końcu od niej odpłynąć. zawsze jest sposób.

Damian, zbyt cicho tu bez Twoich myśli szeptanych...
Wracaj!:)

Ps.Dzięki Rodion:)