Zeszyt Favorite;], ZamoY

straszny dzień życiem łopocze
ociera o struny
głosów dudniących o chęć

tarot układa kozły ofiarne
wzrok wbity w nadzieję
szczęście sypnie może ziarnem

nic nie idzie
susza zmysłów kwiatom kolory odbiera
znów bijące serce gryzie

jeszcze jedna kropka
na dobranoc wszem czy tylko sobie
jutro też dzień popchasz

Jestem zmęczony szefie. Zmęczony wędrówką, samotnie jak jaskółka w deszczu. Zmęczony tym, że nigdy nie miałem przyjaciela, żeby powiedział mi skąd, gdzie i dlaczego idziemy. Głównie zmęczony tym, jacy ludzie są dla siebie. Zmęczony jestem bólem na świecie, który czuję i słyszę... Codziennie... Za dużo tego. To tak jakbym miał w głowie kawałki szkła. Przez cały czas.

"Miłość nigdy nie przeszkadza człowiekowi w realizowaniu jego osobistej legendy " .
Paulo Coelho

Wyglądasz tak słodko jak płaczesz,
Więc czy mogę Cię zranić?
Zakrwawiony nos,
Spuchnięta warga,
I podbite oko.
Jesteś taka śliczna jak cierpisz,
Więc czy mogę Cię zabić?
Posiniaczone ciało
Obdarta skóra
I podcięty nadgarstek.
Zabójstwo Ciebie,
To byłaby dla mnie słodycz.
Więc powinnam Cię rozstrzelać,
I pogrzebać w moich cmentarnych myślach.
To byłaby romantyczna tragedia,
Ale masz jedno magiczne brzydkie słowo..

im więcej tym mniej...im mniej tym więcej
od brzegu do brzegu pucharu
od łzawiących oczu do oczu krwawiących...
od śmiechu do łez
od łez do śmiechu
od jednego cięcia żyły do drugiego
od jednej tabletki zapomnienia do drugiej
od łyżeczki goryczy do drugiej łyżeczki
od jednej rany do drugiej
od krwawiącego serca do serca rozerwanego
na strzępy...
twarz odbita w popękanym lustrze
moja twarz
twarz smutna czy wesoła
moja twarz
od jednego słowa do drugiego
od jednej obietnicy do drugiej
od jednej obelgi do drugiej
od dnia do nocy
od nocy do dnia
Ciemność.....czy w oczach ....czy w głowie
Ciemność.....nastała.....w czyjejś duszy....
dajmy już spokój marzeniom
zejdźmy na dół
i wszystko kończy się w pół słowa
w pół czynu, w pół spotkania
bo nikt tak naprawdę nie jest szczery....

Nie ma nas.
Są tylko powyrywane z pamiętnika kartki
Niedopisane słowa
Niedokończone myśli

Nie ma nas.
Są tylko zimne dłonie
Które już się nie trzymają
I przekwitłe jabłonie

Nie ma nas,
Jest tylko łza jedna i druga
Kryształem tnąca policzki
Płoną wspomnień uliczki.

Jest labirynt
I smutki stłamszone
Głosy w głowie
I światło zgaszone