Nigdy nie będę taki, jak byście chcieli.
Nigdy nie będę taki jak wszyscy.
Zawsze będę sobą.
Przykro mi jeśli nie potraficie tego zrozumieć i zaakceptować.

Kompletny idiotyzm. Tak, tak, takie jest życie.. Dajecie dowód cholernie silnej woli, po czym pewnego poranka, tak o po prostu wypalacie papierosa. Albo na przykład kochacie Go, dorabiacie się sporego bagażu wspomnień,
a któregoś ranka On po prostu odchodzi, dodając przy tym,że jest mu przykro, że się pomylił, popełnił błąd.
Zupełnie jak z telefonem:
- Przepraszam, to pomyłka.
- Ależ nic nie szkodzi..

+znalezione

Stałam i patrzyłam jak płacze. Tak chciałam do niej podejść i... pocieszyć. Ale co bym powiedziała?
"Przykro mi, że straciłaś najbliższą ci osobę, że zostałaś sama, że musisz być silna, bo mama na pewno by tego chciała"
Nie, nie podeszłam. Bałam się jej nawet spojrzeć w oczy, bałam się, że zobaczy w moich te ogromne łzy współczucia i chęci pomocy i że ona poczuje się z tego powodu jeszcze gorzej, że poczuje litość w moich oczach, której na pewno nie oczekuje od nikogo, nie chce oczekiwać..
Ale z daleka [...]

Czasami zrobisz jakąś głupote... Potem jest ci przykro, żałujesz tego co zrobiłeś, przepraszasz... Tylko kogo to obchodzi?? Stało się i już nic więcej nie poradzisz... Inni stwierdzą że nie zasługujesz na drugą szanse...

-Taki jesteś pewien? Myślisz, że niczego więcej nie możesz się o mnie dowiedzieć, bo wiesz już wszystko? Przykro mi, że Cię rozczaruję, ale im bardziej jesteś pewien, że mnie znasz, tym dłuższa jest Twoja droga do tego "poznania".
-Cieszę się, bo będę z Tobą bardzo długo, jeśli będę chciał Cię poznać.

Wierze, ale czy to wystarczy? Walczę, ale czy to wystarczająca dobra walka jaką prowadzę? Wiem, ale czy to oznacza że jestem najmądrzejszy? Widzę, ale czy wiem co tak naprawdę mam przed oczami? Czuje, jednak czym naprawdę są uczucia? Marzę, jednak czy one są warte spełnienia? Płaczę, jednak czym jest łza w obliczu samotności? Uśmiecham się, lecz czy ktoś to dostrzega? Boję się, co dzień na nowo, a ty? Słońce wstaje, leczy czy tylko po to aby powiedzieć że zaczął się nowy dzień? Noc nadchodzi, lecz oznacza to że [...]

-Jesteś pewna, że nie da się już tego uratowac?
-Tak tato, na 1000%. To już koniec.
-Przykro mi córciu, tak bardzo chciałbym, żebyś była szczęśliwa i uśmiechnięta.
-Nie będę szczęśliwa i uśmiechnięta, ale właśnie taką mnie zobaczysz.

*Rozmowa autentyczna.

___________________________________
Prosiłabym, abyście uzasadniali, jeśli wystawiacie minusy. ;)

Czasem się zastanawiam, czy wszystko to, co robię dla mojego przyjaciela, ma jakikolwiek sens. Skąd ta myśl?

Poznajesz kogoś. To totalny przypadek.Ale jakże szczęśliwy! Razem odkrywacie swoje wady i zalety.Razem przekonujecie się jak potrzebujecie zamienić z tą osobą choć parę słów.

Zaczynasz w tej przyjaźni 'kroczyć'...
Robisz wszystko po to, by widzieć swojego przyjaciela. Wykorzystujesz każdą okazję, by się spotkać.
Dzwonisz i piszesz. Zadajesz pytania i odpowiadasz.

Potem zupełnie niespodziewanie zauważasz, [...]

Wiesz mija już tydzień odkąd widziałam Cię po raz ostatni, może nawet ostatni raz w moim cholernym życiu...
Ciągle muszę udawać przed rodziną, że jest dobrze. Że już nie płaczę, nie jest mi przykro. Ja sama wiem, że nic nie jest dobrze odkąd Ciebie nie ma przy mnie, odkąd odszedłeś.
Wiesz ... ostatnio już nawet brakło mi łez, może już nie umie płakać, bo moje cierpienie jest tak silne, że nawet łzy nie umieją tego wyrazić.
Odszedłeś, a ja czuję, że ciągle jesteś blisko mnie. Czuję jak mnie dotykasz, obejmujesz. Wszędzie czuję Twój doskonały zapach, wszędzie widzę Twoją uśmiechnięta twarz. ..
Tak wiele Ci jeszcze nie zdążyłam powiedzieć, a Ciebie już nie ma i już pewnie nigdy nie powiem.
Tak wiem, doskonale to wiem, nasza podróż się skończyła. Trwała tylko cztery miesiące, albo aż cztery miesiące.
Najpiękniejsze miesiące w moim życiu ...

Kocham Cię mój Aniele.

chciałabym wrócić się na chwilę do czasów gdy byłam małym dzieckiem.
do tego beztroskiego życia, gdzie nie martwiłam się niczym, stałam pod sklepem i tupałam nogami, bo chciałam nową zabawkę, nawet lubiłam te momenty, gdy nabijałam sobie guzy i biegłam z płaczem do mamy żeby schronić się w jej ciepłe ramiona, a jedyne czym się przejmowałam to to, że połamałam nowe kredki albo koleżanka powiedziała mi, że jestem głupia.
gdy wracam momentami do tamtych lat robi mi się trochę przykro, bo wiem, że to już nigdy nie wróci, że dane nam to jest przeżyć tylko raz a my będąc małymi dzieci nie jesteśmy świadomi, że przeżywamy być może najlepsze chwile w naszym życiu, więc i ja postaram się żeby kiedyś moje dzieci wspominały te lata tak dobrze jak ja, bo nic tak nie daje chęci i siły do życia jak najcudowniej spędzone dzieciństwo, które pamięta się do końca życia.

Zauważyłeś ją przechodząc obok bloku, tam gdzie zawsze. Zwróciłeś uwagę na jej oczy, pełne żalu, smutku i rozpaczy. Podszedłeś wtedy do niej, chwyciłeś za dłoń, delikatnie przyciągnąłeś do siebie. Zastanawiałeś się co powiedzieć. Jedyne na co było Cie stać to:
-Przepraszam - powiedziałeś, nie wiedząc czy to nie za mało.
Spojrzała Ci wtedy w oczy i nie musiałeś nic więcej mówić.
-Widzę, że jest Ci przykro, że chcesz, że Ci zależy...Po stokroć wolę to czuć, niżeli słyszeć codziennie - odparła.

Uśmiechnął się wtedy delikatnie i zrozumiał, że nie słowa są dla niej ważne, lecz czyny.

To JA decyduję kto jest dla mnie ważny, kogo kocham.
To moja gra i to ja ustalam zasady.
I to TY decydujesz kto jest ważny dla ciebie.
Dobrze jeśli nasze gry się pokrywają.
A jeśli nie, to trudno.
Bóg najwyraźniej ma inny pomysł na nasze życia.
Ale proszę was, ludzie, nie próbujcie mi wmówić takich rzeczy jak "on nie jest ciebie wart" lub "nie zasłużył na twoją miłość i łzy"
To JA o tym decyduję.
To MOJE uczucia, którymi JA zarządzam.
Nie wierzę ludziom, przyjmuję do wiadomości, że mogą mieć rację.
Ale im nie wierzę.
Przykro mi,
Trudno.

musze byc naprawde dobra we wszystkim co robie, a ludzie wokol musza mi bardzo czegos zazdroscic jak kazdego dnia szukaja pomyslu jak mnie zniszczyc.. przykro mi. to niemozliwe..
zal mi waszej glupoty i tych bezskutecznych staran.. wydaje wam sie ze mnie znacie.. wlasnie wydaje wam sie. fakt. macie bujna wyobraznie i z tego akurat mozecie byc dumni.. ale po co wam to? dla mnie wasze dzialania przynosza tylko i wylacznie korzysc.. z kazdym dniem mam coraz wieksza mobilizacje, zeby osiagnac to, o czym wy nawet boicie sie marzyc.. dodajecie mi sil i pewnosci siebie, ale nie macie takiej mocy by wyslac mnie na dno..

-Czemu płaczesz?
-Bo nie wiem co mam zrobić. Klęska goni klęskę. Ludzie zaczynają się cieszyć, że mi nic nie wychodzi. Patrzą na moje policzki mokre od łez i zaczynają uśmiechać się pod nosem, myśląc: "Wreszcie upadła, dobrze jej tak, ależ ona jest słaba". Nie mogę z tym żyć. Nikt mi nie powiedział, że będzie aż tak trudno. Ich wzrok, ich satysfakcja nie pozwalają mi się skupić na naprawieniu tych błędów.
-Niestety, ludzi nie zmienimy. Ale wiesz co... Jak Ciebie słucham, to mam przed oczami pewną sytuację z [...]