Zeszyt Życie , whiterose

- To nie takie proste. Szepnęła i popatrzyła na mnie zmartwionym wzrokiem. - Widzisz tego faceta? Opowiedz mi o nim. Wzruszyłam ramionami i spojrzałam na mężczyznę siedzącego na ławce, szybko oceniając sytuację.
- Niski, starszy, łysiejący już pan, na oko siedemdziesiąt trzy lata, przegląda jakiś magazyn sportowy, pewnie wierny kibic, na ręku ma obrączkę, a sam się uśmiecha do siebie, obok leżą kwiaty, a na końcu ławki miś. Pewnie wnuczek jest teraz razem z jego żoną w sklepie. Piękny obrazek - podsumowałam.
- Patrz dalej! Szepnęła.
Obserwowałam go jeszcze przez 15 minut, już otwierałam usta, żeby zapytać o co jej chodzi, ale w tym samym momencie mężczyzna spojrzał na mnie. Znów się uśmiechnął. Jednak w oczach zauważyłam cierpienie. Odwrócił wzrok [...]

Najgorsze są te chwile, w których to, co dzieje się w Tobie wyrazić możesz jedynie za pomocą wielokropka...

Pytasz czemu udaję głupią. Sama spróbuj. Zobaczysz, o ilu rzeczach można wtedy nie pamiętać, o ilu chwilach, miejscach i zdarzeniach. Jest mi wtedy łatwiej. I mało mnie obchodzi, że ludzie nie traktują mnie aż tak poważnie jak resztę.Chwilowe oderwanie się od wspomnień w ciągu dnia jest najsłodszą rzeczą, którą mogę zrobić przed nocą, kiedy wszystkie wracają.

' Kłam dalej - myślałam sobie. - Kłam dalej tym cudownym głosem. Niech ja mogę przed samą sobą choć przez chwilę udawać, że w to wszystko wierzę. '

Będę czekać. Może na końcu świata. Może umrę, i w ogóle poza granicami. Może ukryję się na tyle, że nikt nie będzie mógł mnie odnaleźć, ale będę, cholera, czekać.

Jeśli ktoś nie popełnia samobójstwa, nie znaczy, że wybrał życie. On tylko nie potrafi się zabić.

Nie warto martwić się czymś, czego nie można uniknąć. Dość będzie zmartwień, kiedy to już nastąpi.

Wpatrywałem się w białą tablicę z jej imieniem i nazwiskiem. Nie miałem już łez. Zastanawiałem się, jak wytrwać milczenie Boga. Byłem pusty w środku.