Zeszyt duszyczka, szalona.dusza

Nie należy człowieka oceniać po tym, co zewnętrzne;
często pod strzechą boleśnie minionego czasu kryje się niepowtarzalne piękno,
jakaś ogromna mądrość.

RM

To wcale nie tak, że kobieta może być albo przepiękna albo niesamowicie mądra.
Rzecz tkwi w tym, że mężczyzna dostrzega albo piękno zewnętrzne albo wewnętrzne.

Nie ważne, czy kobieta jest piękna zewnętrznie, ponieważ uroda nie zagwarantuje jej szacunku ze strony partnera...

Tylko i wyłącznie piękno wewnętrzne sprawi, że uczucie które ich łączy nie wypali się... ta iskra namiętności nie zgaśnie.

Powtarzałeś mi, że jestem piękna, jednak widziałeś tylko urodę zewnętrzną z makijażem na twarzy i szczupłą sylwetką. Nie zauważyłeś piękna mej duszy, która przez Ciebie teraz upadła

Serce niewiasty to labirynt subtelności, stanowiący wyzwanie dla szulerskiego umysłu prostackiego samca. Jeśli chce pan naprawdę zdobyć kobietę, musi pan zacząć myśleć jak ona, a rzecz pierwsza to zdobycie jej duszy. Cała zaś reszta, owo słodkie i miękkie odurzenie, które rozum odbiera i prawość, przychodzi samo.

Szczęście znajduje się w tobie. Zaczyna się na dnie twojego serca, a ty możesz je wciąż powiększać, pozostając życzliwym tam, gdzie inni bywają nieżyczliwi; pomagając tam, gdzie już nikt nie pomaga; będąc zadowolonym tam, gdzie inni tylko stawiają żądania.

Należeli oboje do tego rodzaju istot nerwowych, wrażliwych, szlachetnych i kochających, które zdolne są do największych poświęceń, ale które w życiu i zetknięcu się z jego rzeczywistością mało znajdują szczęścia, dając naprzód więcej, niż mogą otrzymać. Ten rodzaj ludzi ginie też zaraz i myślę, że jakiś dzisiejszy naturalista mógłby powiedzieć o nich, że z góry są na śmierć skazani, bo przychodzą na świat z wadą serca – za dużo kochają.

Aby znaleźć miłość, nie pukaj do każdych drzwi. Gdy przyjdzie twoja godzina, sama wejdzie do twego domu, w twe życie, do twego serca.

A gdy serce twe przytłoczy myśl, że żyć nie warto,

z łez ocieraj cudze oczy, chociaż twoich nie otarto.

Gdzieś z boku kubek leży, chociaż on mi towarzyszy
Samotny w wielkim tłumie gdzie pewna dusza krzyczy
Chce się wydostać, odnaleźć drugą polowe
By moc tak do końca ponad czas wynieść rozmowę
Ale dziś nikogo nie ma, nie ma nikogo obok...

Znów jestem i pisze, nie o radości tylko o tym co wypełnia moją dusze,
ksztusze się już tym całym życiem które straciło w pewnej mierze sens,
codziennie proszę o mały szczęścia kęs,
brakuje mi szczerości z waszych serc,
chciałbym by coś się zmieniło,
moja rola tu to żeby lepiej wam się żyło,
żeby wielu z was doceniło co ma,
nikt nie wie co wam od siebie ktoś da,
potrzebuje ciepła od twojej strony,
nie chce poczuć się znów zraniony,
chce być zadowolony,
znów nie moge spać,
nie moge cały czas rana się bać,
moje serce jest przekłute,
ciągle smutek, znów musze odmówić pokute,
to skutek tego, co przybiło mnie do dna,
wielu z was to zna,
Moje ręce opadły,
dopadły mnie dni kiedy moje nerwy wysiadły
jestem w stanie zrobić wszystko z nienawiści,
nikt już mojego wnętrza z bólu nie wyczyści.

Proszę o komentarze :)