Zeszyt Dreamland, BlackfloweR

Słońce wznosiło się nad horyzontem. Nie lubię, gdy świeci, wydaje się być takie radosne. Całkiem odległe od rzeczywistości, która jest szara, smutna, przeciętna. Tylko czasami przebijają się przez nią promyki słońca.

W szkole panował gwar, a na twarzach ludzi pojawił się uśmiech.
Deszcz padał wolno, a jego krople odbijały się miękko o parapet. Jest on taki piękny.Wręcz idealny.Jak miłość. Ale czy warto dla niej umrzeć. Umrzeć i już więcej nie zobaczyć deszczowego dnia.

- Wszyscy są tacy szczęśliwi,zakochani -to beznadziejne-

zagadnęła Chrisa na stołówce.

- Nie przejmuj się Sami ty też kiedyś znajdziesz swoją drugą połówkę.-powiedział wesoło mój przyjaciel z dzieciństwa.

Słowa mojego towarzysza nie przyniosły jednak zamierzonego rezultatu. Posmutniałam jeszcze bardziej.

" -Właśnie,kiedyś -pomyślałam"

Był wtorek. Zaczęło padać, deszcz [...]

A wracając do moich pleców. Hmm… chyba nigdy nie miały tak dobrze. Ktoś, kto je w tej chwili smarował robił to niezwykle dokładnie i właśnie zorientowałam się, że nie może to być Karolina.
-Co Ty tutaj robisz do cholery? – spytałam nagle zrywając się z miejsca.
-Generalnie to siedzę. - odpowiedział – kto?! – oczywiście Kacper.
-Nie bądź śmieszny. Skradasz się jakbyś…
-…jakbym od zawsze chciał zrobić to.
Jednym ruchem przyciągnął mnie do siebie i nasze usta dzieliły minimetry. Pocałował mnie. Na początku go odepchnęłam, ale później zdałam sobie sprawę, że ja… ja go kocham. Kocham go! To była najszczęśliwsza chwila w moim życiu.

Następnego dnia obudziłam się bardzo wcześnie i zastanawiałam się czy to co wydarzyło się wczoraj nie [...]

Mam na imię Kamila - dla przyjaciół Kama - i pewnie jak każda dziewczyna w tym wieku jestem zbuntowana. Postrzegam ten świat przez pryzmat swojego 15letniego doświadczenia. Mam mimo wszystko dobrą opinię w szkole i wysoką średnią. Każdy dziwi się, że taka dziewczyna jak ja ma czas dla przyjaciół, rodziny, szkoły a nawet zwariowane imprezy szalonych piętnastolatek.
Wszystko wokół mnie układa się niemalże idealnie. Kiedy rok temu przekraczałam mury nowego gimnazjum nie sądziłam, że po dziesięciu miesiącach nie będę miała ochoty ich opuścić. W trakcie tego roku zaczęłam ggadać z pewnym chłopakiem ze szkoły. Co prawda znałam go tylko z widzenia, ale mimo wszystko zaczął mi się podobać. Trwało to do pewnego momentu. Mianowicie pewnego dnia, ów chłopak napisał mi [...]

Z waszej perspektywy to zwyczajny dzień. Wy, nie znajdziecie w nim niczego pięknego ani niezapomnianego. Jednak dla mnie była to jedna z najpiękniejszych chwil mojego życia. Choć może banalna i krótka ale na pewno będę o niej pamiętać.

Wracaliśmy z lasu. Słońce prażyło niemiłosiernie, a gdzieś wokoło roztaczały się ludzkie głosy i donośne śmiechy. Zawsze udzielał mi się szczęśliwy nastrój przyjaciół jednak dzisiaj było inaczej. Szłam w ciszy, pochłonięta myślami-tak ,że powoli przestawałam słyszeć nawet te najgłośniejsze rozmowy. Tematem moich myśli byłeś Ty. Znałam Cię od niecałych dwóch tygodni, aczkolwiek poczułam ,że strasznie mi na Tobie zależy. Nie wiedzieć czemu po prostu Cię pokochałam.
W głowie nuciłam sobie piosenki miłosne i selekcjonowałam tak aby każda z nich opisywała Ciebie i [...]

- Amanda.
Usłyszała, jak ktoś wykrzykuje jej imię. Odwróciła się w kierunku źródła głosu. Patryk. Zaklęła cicho. Chciała odejść. Udać, że go nie usłyszała, co przecież byłoby niemożliwe. Wszyscy na nią patrzyli. Nie lubiła tego. Bycia w centrum uwagi, czuła się, bowiem, jak owca w lesie pełnym drapieżnych wilków i innych sępów. Podszedł do niej. W powietrzu unosił się jego zapach, który już tak dobrze znała. Nogi nagle odmówiły posłuszeństwa, w oczach poczuła łzy.
- Hej. Czy ty mnie unikasz? W to teraz będziemy się bawić? - powiedział szeptem. Niby od niechcenia, dotykając jej ramienia.
- Ja… - poczuła, że nie panuje nad głosem. - Chodźmy gdzieś stąd. Proszę cię. Głupio się czuję.
- Ok. - Delikatnie prawie niewidocznie dla [...]

Ubrana była jak dama, piękne szpilki, granatowy żakiet, biała bluzka i ołówkowa spódnica. Wyglądała jak kobieta, która stara się o prace. Jednak Layla [czyt. Lajla] nie ubiegała się o pracę, to był dzień zakończenia szkoły, w której pełniła funkcję przewodniczącej. Prowadziła apel, bardzo się przy tym stresowała. Za chwilę miało być jej wejście, stała za kotarą z Davidem, który dodawał jej otuchy, był naprawdę kochany, byli ze sobą już trzeci rok, poznali się na imprezie u Nany – przyjaciółki Layli [czyt. Lajli].
I nadszedł czas ciemnookiej blondynki, właściwie jej zadaniem było rozdanie nagród najlepszym uczniom jej szkoły i pogratulowanie wysokich wyników, w innych szkołach jest to zadanie dyrektora szkoły, jednak nie w tej szkole, ta szkoła była inna – na [...]