Zeszyt Do raju, Kamil8787

Ahh żeby tak...
Zamknąć szczęście w butelce i popijać małymi łykami codziennie...
Tylko nie oszukuj : nie rozcieńczaj go nadzieją !
Bo słodycz zniknie w przełyku , a gorycz rozczarowania utkwi na języku...

Nowym bohaterem,
wiersza Cię mianuję
Na słów skrzydłach w wierszu moim
za siódmą górę pofruniesz.

Polecisz, hen, daleko,
gdzie nie dotarł nawet wiatr.
Mój wiersz za Tobą nie nadąży,
zostanę z nim na chwilę sam.

Gdy powrócisz, mi opowiesz
jakim barwy świat się mienił
Pióro chwycę,
i uchwycę
Niezmierzone Twoje sny

Obraz w słowo, słowo w obraz
Niewidomy ujrzę świat.

Kiedy mówiłeś, chaos to pojęcie względne
lecz cykliczność mogłaby być jego zaprzeczeniem
w konstruowanie sensu naszych dni
wdzierało się wyobcowanie
coraz gęściej nawarstwiając się dysonansami naszych rytmów.

Może wyjedźmy. Ja lub ty.
Konsekwentnie oddalmy się w przestrzeni.
Weźmy oddech.
Aż któreś wypije więcej
i poczeka na szum w słuchawce
po czym powie to, co trudno sobie wyobrazić
będąc tutaj razem.

*

Kiedy mówiłeś ... kochałeś
i nie chciałeś stracić
żadnej możliwości.

Wiedziałeś
co zabawne jest do bólu
i tragiczne zarazem

że zawsze wszystko mogło
i zdarzyło się inaczej.

Stukotem palców
błądzić pośród ubiegłuch lat,
(po)oszukuję wspomnienia i
opowiadane bajki.

Zmieniam scenariusz,
kończący się ciszą
zapomnianych więzi,
oszukanych dekad.

Skreślam poprawki.
Niech stare przyjaźnie
wyprą się zwad;
domy zostaną wypełnione
wspomnieniem ogniska,
oczy rozbłysną
dzieciącym łakieniem dnia.

Ostatecznie,
Wiecznym Piórem
spisze Dekalog skarg.

Oprawię,
powieszę,
zapamiętam.

Dobry Kowal,
nakazuje rzemiosłu
strzec się zaniedbań.
W zamian daruje...
- uśmiech.

Tak stworzy(ę)
(nowy) świat.