Zeszyt dlaczego?, 77ivet

To, że nie dajesz znaków życia, nie znaczy, że nie żyjesz.
To, że nie piszesz, nie znaczy, że nie czytasz.

Pewnego dnia uwolnię się od ciebie, od uczucia, którym cię darzę. Pewnego dnia będę w końcu szczęśliwa.

Moje oczy do niedawna iskrzyły się z nadmiaru szczęścia. Dziś odbijają tylko słabe światło migoczących okruszków nadziei.
W odmętach czerni dławią głęboki żal, rozpacz i rozgoryczenie.

Bo marzenia się nie spełniają, sny zawsze kończą, wspomnienia wracają, kawa uzależnia, papierosy zabijają, czekolada tuczy, a naiwność bierze górę nad podświadomością.

Gdzie byłeś jak szukałam twoich ust...
Gdzie byłeś jak czekałam
Spóźniłeś się ....o jedną obietnice za późno ...

Chciała go nienawidzić ale stwierdziła, że powiew obojętności bardziej go dotknie. Miała rację, zabolało.

Większość ludzi nie pojmuje jednej prostej rzeczy: nie jesteś w stanie w żaden sposób sprawić, żeby konkretna osoba Cię pokochała, choćbyś dała tej osobie wszystko co masz. To tak nie działa.

Czuję jak chłodny zimowy wiatr
zabiera mi Cię spod powiek.
Już tylko lodowate dłonie przypominają mi
o Twej nieobecności.
Już tylko gdy zapadam w sen
mam Cię przy sobie.

Możesz mówić, że Go nie ma, ale w Twoich smutnych oczach jest.

Słowa mojej przyjaciółki.

Ja próbuję zapomnieć, usuwam sms'y, rozmowy, a Ty masz czelność mi się przyśnić?!