W takiej książce nie pamiętam już jej tytułu też był nieco zmieniony ten wiersz: " Lecz ja biedak mam tylko marzenia Ścielę marzenia pod twymi stopami, Stąpaj ostrożnie po moich marzeniach." Bardzo piękne
uciec od rzeczywistości...powiadasz. Jak czyjeś życie jest tak bezbarwne i monotonne to czytanie jest jedyną przyjemnościa, sprawia, że nagle uczestniczymy w fascynującym życiu jakiego nigdybyśmy nie zaznali w rzeczywistości. Dlatego kocham książki:)