Ubrana tylko w szept
twoich słów

przenikam przez skórę
spijasz mnie jak najsłodszy nektar

łaskotam podniebienie
z każdym łykiem
pragniesz tylko więcej

zachłannie zdobywasz mnie
kawałek po kawałku

kocham kiedy się mną
tak delektujesz ...

Kocha­ne­mu ...N ღ

7.08.2015
Malusia_035

Rozbudziłeś
we
mnie
płomień
namiętności

tańczymy
razem
jak
dwa
płomyki [...]

Może jutro podaruje ci poranną mgłę
Przepływającą szeptem przez nasze serca
Zatrzymam noc i nie pozwolę się zbudzić

Nagość myśli rozwieje kolejne świątynie
Milczenie uniesień zawstydzi spojrzeniami
I nie będzie przyszłości w nas

Spiję zapach twoich włosów
Zniewolę drżenie ust
Zatrzymam oddech

owiń mnie swoim zamyśleniem
pragnieniem mocno przyciągnij
do mięśni
i tętnic
pulsujących pod skórą
do końca spojrzenia
i czasu

tak zawsze go mało

Do­tykaj mnie słowem 

otu­laj myśla­mi niech

szept 
prze­nika mnie całą 


w promieniach słońca
wśród polnych kwiatów

czule rozpieszczaj

delikatnością swoją
spraw mi radość

napełniaj szczęściem

niech chwila wiecznością
się stanie

i będzie tą najpiękniejszą...

z czułością dotknę
ust
wiatrem schłodzonych

ucałuję z lubością
miejsca
z pragnień stworzone

niczym talizman
zachowam
wspomnienia pieszczoty

Są chwile że jesteś
Tak blisko na odległość
Oddechu
Kusisz całym sobą
Bezgranicznie miłując
Słowa jak zaklęcia
Powodują drżenie ust
Jeden delikatny dotyk
Spowodowałby
Że policzki spłonęły by
Rumieńcem
A serce przestałoby bić
Tylko czasem żal
Że zawsze odchodzisz....
Więc proszę
Kiedyś zostań...

Chciałabym spojrzeć Ci w oczy
By wyczytać w nich Twoją miłość
Że jest prawdziwą rzeczywistą
Czy bez niej nas by tu nie było

Chcę poczuć delikatność słów
Przez dotyk ,czułość, pożądanie
Nie dać Ci odejść choć przez chwilę
Chcę delektować się kochaniem

Odpłynąć chcę w Twoich ramionach
Zatopić usta w pocałunkach
I dać się ponieść błogiej chwili
Jak w najcenniejszych podarunkach.

Proszę nie pytaj mnie
Lecz czasem brakuje łez
Gdy tęsknię za Tobą

Myślami otulać chcę
W każdą taką noc
Nie mogąc być obok

Na sercu smutku pył
Tęsknota zwalnia rytm [...]

Dotknij
tak by dreszcze
zmysłami kierowały
niech myśli odpoczną
w przedsionku duszy

Otul
całym sobą
Zarzuć na nagość
płaszcz bliskości
by ciepło szaleńczo
tętniło wśród ciał

Ukołysz
wśród marzeń i pragnień
zbuduj most
łączący
rozkosz spełnienia

Pocałuj
tak czule
namiętnie
i przenieś
w inny wymiary…

za oknem
deszcze wyjątkowo zacięte
a ja potykam się… zaplątana w słowa
i czekam pomiędzy nami
w niedopowiedzeniach
aż nauczysz mnie oddychać Tobą

z ust… pragnieniem pogryzionych
spijesz ostatnie czerwone krople win
by w zakamarkach się nie kryły

i utulisz mnie w ramionach
bym mogła uwierzyć jeszcze raz
że tylko ze mną chcesz śnić

przecież w niebiosach…
łatwiej jest trwać

mój miły

z szuflady*