Cóż z tego, że jestem podły i wstrętny, prawda i beze mnie jest prawdą.

Każdy normalny człowiek od czasu do czasu ma ochotę kogoś zabić.

Książek nie czyta się po to, aby je pamiętać. Książki czyta się po to, aby je zapominać, zapomina się je zaś po to, by móc znów je czytać. Biblioteka jest zbiorem snów zapomnianych, ale utrwalonych, jest szansą nieustannego powrotu, a każdy powrót może tu na powrót stać się pierwszym przyjściem.

Polecałabym [...] odpuszczać sobie przejmowanie się innymi i interpretację ich zachowań. Chyba że coś godzi w mój system wartości, wtedy warto się upierać przy swoim. Kluczem do sukcesu jest po prostu bycie w zgodzie ze sobą.

Kocham życie. Czasami byłam dziko, desperacko, gorzko nieszczęśliwa, udręczona smutkiem, ale mimo to jestem tego całkowicie pewna, że wielką sprawą jest po prostu żyć.

Kiedy nie można dodać dni do swojego życia, trzeba dodać życia swoim dniom.

Lepiej jest patrzeć na niebo niż w nim żyć. To straszne miejsce, takie nieuchwytne. Takie miejsce, gdzie uderza piorun i wszystko znika.

Mało jest osób, które potrafią ważyć winy bliźnich, nie dokładając na szalę swego palca.

Nie wyglądasz na takiego..., ale nie musisz wyglądać by takim być.

Świat jest tkaniną, którą przędziemy codziennie na wielkich krosnach informacji, dyskusji, filmów, książek, plotek, anegdot. Dziś zasięg pracy tych krosien jest ogromny – za sprawą internetu prawie każdy może brać udział w tym procesie, odpowiedzialnie i nieodpowiedzialnie, z miłością i nienawiścią, ku dobru i ku złu, dla życia i dla śmierci. Kiedy zmienia się ta opowieść, zmienia się świat. W tym sensie świat jest stworzony ze słów.

Najstraszniejszym [...] pytaniem pozostaje to, ile dokładnie grozy może znieść ludzki umysł i wciąż zachować niezłomną, nieugiętą łączność z rzeczywistością.

[...] dzieci do końca życia nie zapominają kłamstw swoich rodziców.

Nie ma nic gorszego niż powiedzieć o myślach, że to nic więcej niż tylko myśli. Myśl to jedyna wolność człowieka.