Zeszyt Cytaty i myśli wybrane., DoomIn

Uczucia ludzkie są bardzo dziwne. Często kochając kogoś, pragniemy go znienawidzić, ale nigdy pokochać nienawidząc.. Choć to drugie byłoby o wiele lepsze.

miłość jest jak upadek ze schodów po pijanemu, wszystko zaczyna boleć dopiero po jakimś czasie.

Czasem myślę, że to wszystko jest źle ułożone. Gdzieś, w jednym punkcie całego świata jest błąd. Wszyscy zdajemy sobie z tego sprawę, że coś tu nie pasuje, lecz nikt nie potrafi tego punktu odnaleźć. Gdzieś jest cholerny przełącznik między ,,życiem" a ,,egzystencją" - jednak jego położenie jest tak banalne, że lwia część nas nigdy go nie odnajdzie.

Cholera.

najbardziej lubię drogi prowadzone donikąd...
najbardziej lubię słowa
niewypowiedziane...
najbardziej lubię niebo to
na dole...

Moim życiem rządzi jeden beznadziejny schemat.
Bo zawsze jest tak:
1. Jest normalne, najzwyczajniej.Wręcz nudno.
2. Poznaje kogoś. Ewentualnie dostrzegam coś nowego w znajomym mi facecie.
3. Zakochuje się.
4. Jestem szczęśliwa.
5. Wszystko się świetnie układa. Zaczynam sobie robić nadzieje na przyszłość.
6. I nagle: TRACH.... wszystko się rozpada. On ma mnie gdzieś. Rzuca mnie. Gardzi mną.
7. Jestem wściekła i zrozpaczona.
8. Próbuje popełnić samobójstwo.
9. Nadal żyję, ale wyżyłam się już na sowim ciele. Emocje opadły.
10.Jakoś zaczynam dochodzić do siebie. I znowu jestem w punkcie 1.

Czasami człowiek robi coś, co go rani. Szczególnie jest do tego zdolny wobec osób, które kocha.
Czuje obrzydzenie, słyszy wewnątrz "Stop! Im dłużej to będziesz robił, tym bardziej będziesz cierpiał!", ale i tak idzie i po raz kolejny to robi, brnie co raz dalej.
Głupota? Odwaga? Potęga miłości czy wybaczenia?

-Ale ja bym chciał tak jak w komedii romantycznej na koniec Happy End ...

-To zostań aktorem ...

*Rozmowa autentyczna
rozmowa marzyciela z realistą
teraz widać różnicę ?

Dla mnie miłość jest najwyższą wartością, która w dzisiejszym świecie często jest utożsamiana ze zdziczałymi instynktami pożądania, szpecona kłamstwem i obłudą, by wreszcie stała się zniewolona.

`Miałaś tak kiedyś, że budziłaś się rano i wypowiadałaś czyjeś imię z nadzieją na miły dzień, a nagle pobudka ! to nie będzie dobry dzień, bo tej osoby w Twoim życiu już nie ma, odeszła, zostawiła Cię, tak nagle bez wyjaśnień i znika uśmiech z twarzy i chce Ci się płakać, ale już nawet na to nie masz siły, ręce już opadły, nie wiesz już czy są jakieś szanse na to, ze ta osoba do Ciebie wróci? W końcu wstajesz, wszystko wygląda szaro tak bez sensu zastanawiasz się po co wstałaś, po co się obudziłaś, po co jest ten kolejny dzień. Ale wstajesz.. i przeżywasz kolejny cholernie pusty dzień. Idziesz do szkoły, nawet się uśmiechasz - grasz! bo jeszcze pomyślą, że użalasz się nad sobą.. Bo ile mozna przeżywać rozstanie, no nie? Rozstanie bez wyjaśnień, bez słów,beż pożegnania... Z każdą czynnością łapiesz zawieszenie, bo wspominasz wspólne chwile. Uśmiechasz się z myślą. 'kurde,żałosna jestem' po czym myślisz ' nie.. ja po prostu za nim tęsknię..' sama się już gubisz w tym wszystkim.. Nadchodzi wieczór, bierzesz prysznic, godzina 21 a Ty myślisz.. ' chyba się dziś wcześniej położę spać..' ( a to nic nowego od kilku tygodni to robisz) Dlaczego ? Bo w nocy nie myślisz o tym tak świadomie. Budzisz się i wszystko się powtarza. A Ty Tylko chcesz by godziny by dni mijały szybciej, przecież po jakimś czasie zapomnisz, prawda? Prawa?! A może też On się po jakimś czasie odezwie, może yo wszystko wróci? Taka cichutka nadzieja..`