Gdy się obudzę
zapachnie mi kawa
zaparzona przez ciebie
i kwiaty uśmiechną się w wazonie

okna będą umyte
i dzieci grać będą w piłkę
gdy się obudzę

zaszumi nam morze
wiatr nasypie piasku do oczu
i pomodlimy się razem o zdrowie
gdy się obudzę

i wszystkie odpowiedzi przełamią w pół
znak zapytania
i czereśnie będą słodsze

czuję cię i wiem
dopóki nie staniesz się ciałem
będę tylko słowem

gdy się obudzę

Serce z żalu mi pęka,
tęsknota trawi duszę,
wylewam łzy codziennie.
Wiem, modlić się muszę.
To modlitwa już za ..., nie o ... .
Ta druga niewysłuchana.
Może mało gorliwa była?
Może za krótka dla Pana?
A może niegodna jestem,
by wola Jego inna była,
może nic nie rozumiem,
a może zbyt dużo grzeszyłam?
Nadzieję miałam na cud,
choć rozum wątpił i ją rozwiewał,
bawił się nią, sprowadzał na ziemię,
po czym znów w optymizm odziewał.
Być może limit cudów
mam już wyczerpany?
Wiem tylko o wyproszonych,
nie wiem, ile bez modlitwy
było mi danych.

Słodycz ust...rumiane lica
Szelest dłoni echem na skórze
Wrze gorące ciało zespolone
Jedność przekracza granice
Spada gwiazda spełnienia
Już mnie nie ma - Jesteśmy My
Nie wiem gdzie początek Twój
Gdzie zaczynam się Ja
Cisza poezją wypełniona
Miłość rodzi się i kona
Od nowa...wciąż od nowa

15.05.2021
16:35

Docieram do brzegu.
Jestem ja i ten wiatr.
Ten sam, który od narodzin pchał mnie do ciebie, by spotkać się znów twarzą w twarz.
Jestem ja i Ty.
Ty – wiatr. Wiatr, który nie dał mi zapomnieć o niebie,
mimo że nieraz rzucał w oczy piach.
Jestem ja i ty. TY – wiatr.
Jednym swym tchnieniem wymiatasz ze mnie złogi iluzji, lęków, napięć, zła.
I jestem wolny. W końcu wolny.
Unoszę się nad ziemią. I łączę się. Łączę się z Tobą i ze wszystkim tak ściśle, że dochodzi do mnie że jam też jest ten wiatr.

pokruszone serce 
jak motyl nocny 
wcale nie traci wewnętrznego piękna

pamiętna jesień 
ciepłem myśli naruszyła
gorzkie piętno naiwności

radość jak nieśmiały promyk 
leniwego słońca 
gdzieś umknęła 

a my?
my nie doceniliśmy
uroku pierwszej miłości.

szukam powiewu rozgrzeszenia
zbyt wiele słabości
we mnie

rozsypałam się w sobie
bo brakło mi tchu
choć na zewnątrz łatwiej
utrzymać się
w uśmiechu

pozwól mi wyjść
z samotności

zlękniona dusza
przy drżącym sercu

zabierz strach
ukryj w objęciach

trwałego bezpieczeństwa.

Czy można mnie zamknąć
w czasoprzestrzennej klatce
marzeń o Tobie,,,
która łapie niezapisane drgania,
niezwyczajne pragnienia
i stwarza jedność ?

Zbyt ciasna.

Czy można Ciebie oswoić mną
i natchnienia nadmuchane Tobą   [...]

Co we mnie Tobie oddaję
Szczęścia chwile
Miraże senne
Na dłoni serce
Na ramieniu duszę
Historię swoich wzruszeń
Listy i wiersze
Prozę i poezję życia
Miłość (nie)spełnioną
Ty jesteś moją ostoją
Moim portem do którego płynę
W dobrą i złą godzinę
Jezus Ci na imię
...
30.03.2021
23:00
...

Za to, że zapomniałam jak trwać
Przepraszam Cię Panie
Za to, że nie potrafiłam wstać
Przepraszam Cię Panie
Za wór okropnych kłamstw
Przepraszam Cię Panie
Stos cnót sprzedawanych za gram
Przepraszam Cię Panie
Za setki rozbitych luster
Przepraszam Cię Panie
Za tysiąc roztargnionych ustępstw [...]

dobry los
jak wierny pies
u moich stóp
przeciąga się
leniwie...
coś mi się zdaje,
że zazdrości;
szczęścia, radości
a także pewności,,,

że miłość dostałam w darze...

Gdy zniknie za widnokręgiem
złotych słoneczników orszak
przy drodze,zobacz
jeszcze swój cień
łagodny, miękki ,,,
i Słońce, które ciepłem
dogasa  po zmroku
z amplitudą
sielskiego pejzażu
w oku
a za wzgórzem - [...]

Spotkałam Cię
na dnie swojej Duszy,
nakłułam ciszą oddech,
położyłam jak sen pod
poduszkę marzeń...majaczył.
Zakochałam czas
a w głowie myśli
zakwitały jak na
balkonie kwiat
pachnący duszącym
czarem.
Pielęgnuję go
swoją radością,
zasypiam zakochana.

Chwalę codziennie ten czas

ustami pełnymi Ciebie...