Zeszyt cuda, lili_89

Jeśli zabija cię samotność stań się dla kogoś aniołem, ale nie oczekuj zapłaty lub chociażby wdzięczności. Czyż samo bycie aniołem nie jest największym ziemskim skarbem dla samotnej duszy?

Niektórzy wierzą, że spożytkują swoje życie na pomocy innym - szacunek dla nich. Inni twierdzą, że chcą być szczęśliwi - chylę czoła. Jeszcze inni wiedzą, że chcą je przeżyć spokojnie, z finansowym zapleczem, aby o nic nie musieli się martwić - padam do stóp. Kolejni chcą przeżyć je pełne spontaniczności i bez chwili wytchnienia - biję pokłony.

A ja? Ja spędzę swoje życie myśląc, bo nikt tego za mnie nie zrobi. Nie chcę umierać w przeczuciu, że jestem idiotą. Reszta jest nieważna.

Napiszę piosenkę, co z nut kochania składać się będzie, zapiszę ją na pięciolinii uczuć, przy wiolinowym kluczu spragnionego serca, w rytmie oddechu mej zagubionej duszy i w takt jej stęsknionego wołania, a słowa ciszą zastąpię, co by przypadkiem miłości nie wystraszyć...

(może znajdę zaginiony skarb, który nadal nie tylko ja poszukuję w labiryncie Życia)...

Nie śpieszno mi do nieba odkąd zachwycam się jego odbiciem w błękitnych oczach i anielskiej duszy ukochanej kobiety.

O Pani!
Zezwól serce swe ochronić spoczywając na mej dłoni.
Jam rycerz choć bez zbroi, twej bramy płaczu zarzekam się bronić.

Nie mogę obiecać ci nieba,ale pokażę ci magię wspólnego oglądania gwiazd a następnie wyszukam najpiękniejszą z nich i nazwę ją twoim imieniem.