Zeszyt Codzienność, Élan Violet

To jest moją ucieczką. Ucieczką od rzeczywistości. W świat nie do końca znany, ale bliższy niż codzienność. Tam jestem sobą. Ale nie tą z zewnątrz, jaką wszyscy postrzegają. I nie tą ze środka, którą zdążyłeś zinterpretować. Jestem tym kimś, kogo jeszcze nie odkryłeś. Kimś, kogo noszę w sercu, a nie potrafię wydobyć na światło dzienne.
Mówisz, że piszę tylko słowa. Gdybyś zmienił tylko na aż, może zauważyłbyś, że w tych słowach jestem ja. Zbyt krucha, zbyt nieśmiała i zbyt poraniona, by wznieść się ponad otaczające mnie problemy.

Nie dbasz już o mnie. Tak po prostu. Z dnia na dzień stałam się zwyczajnym elementem Twojej codzienności, który tak czy siak był i będzie, choćby świat miał runąć jak niedbale ułożone domino. Już dawno przestałam odczuwać, że gdybym uciekła, to bez zastanowienia pobiegł byś za mną, przez śnieg, przez wiatr, przez rozsypane na podłodze szkło...boso.
Nie pytaj mnie dlaczego każdej nocy modlę się o sen, w którym do mnie przyjdziesz. Nie pytaj. Nie odpowiem. Sny są tylko snami, ale potrafią w setnej części dać mi to, czego od Ciebie przestałam już żądać.. Ten jeden sen starcza jeszcze za obecność, spojrzenie, dotyk, smak, dźwięk i zapach...

----------------------------------------------
W połowie osobiste. W połowie wymyślone.

Drażnię się z bogami i ze sobą samą, to wychylając się, to cofając i znów wychylając nad przepaścią. Zemszczę się na bogach, przejmując kontrolę nad własną śmiercią. Sama przetnę nić, do której przecinania uzurpują sobie wyłącznie prawo boskie prządki, utkam na nowo własne przeznaczenie, jak druga Penelopa.

Nie podoba mi się wyniosłość, nie podobają mi się ludzie, którzy stawiają siebie wyżej od innych. Mam ochotę dać im rubla i powiedzieć: jak się dowiesz, ile jesteś wart, to wrócisz i oddasz resztę.

„Chyba nigdy nikogo nie odrzuciłam naprawdę. Po prostu ludzie pozostawali gdzieś poza mną i tyle”.

„Mówisz, że ja ci pomogłem. Była to moja przyjemność, tańczyłem mój taniec. Pomogło ci to, no to cudownie. Przyjmij moje gratulacje. Niczego mi nie zawdzięczasz”.