Zeszyt Cisza, Kometa

Biegłem dziś
na Pociąg Miłości

Tak szybko odjechał...

Schodami w dół
- tam Przystanek Samotności
nie obejrzałem się na stukot
zagłuszony wagonem złości

Stałem dziś
na Przystanku Miłości

Próżne czekanie.

Zło lubi sięgać po czyste dusze, po pozytywnie patrzące w przyszłość umysły, by oblać je czarną farbą niepewności o jutro.

Nie czułam samotności. Byłam wolna, ale nie samotna. Nawet gdy po odejściu nie stał przy mnie za dnia i nie trzymał za rękę w blasku księżyca, gdy nie widziałam też Jego oczu i uśmiechu, a Jego głos nie wyśpiewywał delikatnie mojego imienia. Ale przez ten cały czas byłam z Nim w tym kochającym sercu. W sercu, w snach, w myślach, w porannej herbacie, we wzroku wpatrzonym w niebo, w piosence, która Go opisuje - i nie byłam samotna.

Śmieję się w twarz ludziom, którzy mówią, że ludzi niszczy odległość.

Wszystko potrafią schrzanić priorytety.

Od kiedy ciebie obok nie ma, anioł mój ma kształt twojego cienia.

- Kim chciałabyś być w przyszłości?
- Chcę być światłem. By nie było mnie widać. Bym nie istniała. By nikt nie mógł mnie zranić. Bym oświetlała innych i ich drogi. Bym ukryła się we własnym świetle. Ale jestem człowiekiem. Brakowało by mi plakietki z imieniem i nazwiskiem, by mogli mi dziękować.... Nie określę samej siebie poprzez wyrażenie tego, kim chciałabym być, lub kim bym być nie mogła. Wielcy mówcy mogą sobie skradać serca, powodować, że ludzie ze wstrzymanym oddechem będą słuchali genialnych przemówień. Ale to ja mogę zetrzeć łzę z dziecinnego policzka w tłumie. To ja mogę pomóc komuś wstać. Mogę przytulić kogoś, kto uśmiecha się, ale w jego sercu jest taka sama pustka jak w moim. I wiesz kogo pokochają bardziej?
- Tego, kto będzie im bliższy. Nie trzeba siły, daru porywania serc, heroicznych wysiłków. Wystarczy zrobić coś, co kryje się pod wzniosłym hasłem "chciałbym". Mówca może o tym opowiadać, ale to Ty zmienisz świat.
- Czyli jednak nie miała Pani na myśli zawodu i konkretnego pomysłu na życie?
- Pomysł już masz, zacznij go realizować, jeśli zawód pomoże w realizacji tego planu, wówczas napewno będziesz szczęśliwa.

Nieco skrócona i bardziej przejrzysta rozmowa z zajęć doradztwa zawodowego.

Poniżamy Anioły pragnąc ich skrzydeł i nic nie mówiąc o ich niematerialnych sercach.

A przecież to serca czynią je godnymi nieba.

Tylko to co zapuściło w nas korzenie będzie niemożliwe do usunięcia. Nawet zakopane głęboko kiedyś znów wykiełkuje.