Zeszyt ciekawe , asś

I gardził nią.
I nie chciał znać.
I złamał jej serce.
Pół roku później...
I gardziła nim, bo on kiedyś gardził nią.
I nie chciała znać, tak samo jak on nie chciał znać jej.
I złamała mu serce, tak jak niegdyś on złamał jej.
Mogli być razem, bo byli dla siebie stworzeni, ale ich głupota i duma im w tym przeszkodziły.

- Obiecałam sobie, że kiedyś odpokutujesz każdą minutę mojego płaczu, każdą sekundę mojej rozpaczy.Teraz jednak nie mogę nic z siebie wykrztusić. Te wszystkie słowa nie przeszłyby mi przez gardło. Układałam te cholerne monologi godzinami, a teraz nie potrafię sobie nic przypomnieć. Kompletnie nic.

Załamała bezradnie ręce. Zapadła niezręczna cisza, ale ona nie zwróciła na nią uwagi, jej myśli pochłaniało coś innego.

- O czym myślisz?

- Wiesz, mam ochotę pokazać ci zdjęcia z poprzednich wakacji i opowiedzieć, jak wyobrażałam sobie, że chodzimy razem po nadmorskim kurorcie i trzymamy się za ręce, leżymy na piasku nad niebieską laguną i chlapiemy się słoną wodą Morza Czarnego. Wieczorem robimy setki zdjęć i w szale namiętności kochamy się na plaży do rana. Ale tak naprawdę byłam tam sama. Spełniało się moje największe marzenie, a Ciebie tam nie było.

- Nawet nie przypuszczałem, że jeszcze o mnie myślisz.

- To jeszcze nic. Wiesz co było najgorsze? Poranki. Za każdym razem, gdy się budziłam wyobrażałam sobie, że całujesz mnie w kark, a wtedy dreszcze przechodzą moje ciało. Ciebie tam nie było, nie całowałeś mnie, a jednak czułam dreszcze.

W wiele rzeczy wierzyłam,
o wielu rzeczach marzyłam,
zbyt wiele rzeczy przeżyłam.

Przestałam wierzyć bez pewności,
przestałam marzyć w naiwności,
przestałam żyć w przeszłości.

Nie myślę o wysnutych teoriach,
nie myślę o wczorajszych marzeniach,
nie myślę o dawnych wspomnieniach.

Patrzę z pewną wiarą w przód,
patrzę na cele, mając ich w bród,
patrzę na jutro, przyspieszając chód.

Co do romansu, to niestety
stajesz się już królową,
a to z księżniczką przeżywa się
te wspaniałe, magiczne chwile,
niedokończone romanse..

Przelotnie wymieniony uśmiech,
spojrzenie, które tak trudno zapomnieć,
przypadkowy dotyk,
zapach perfum, którego się szuka,
te kilka zamienionych słów...
Małe romanse naszego życia, które każdemu się zdarzają...
Trwają zaledwie chwilę, których czasem trochę żal...

Głuchy szept Twoich słów kaleczy moje serce
nie zależy Ci już, nie będzie szczęścia we dwoje
Wiem przybiegniesz tu znów
lecz moje serce nie będzie Twoje
Zabiłeś miłość brakiem szacunku
Obojętnością je otulając
Sprawiłeś że nie czuje nic
Prócz słonego smaku
łez i
żalu .

Pamiętam nasze spotkanie jak sprzed minuty.

Weszłaś w moje życie, zapomniałaś nawet zdjąć buty.

Twoje usta, zapach i mój wzrok do Twych oczu przykuty.

Czas pisał nam melodię, a my? My pogubiliśmy nuty.

Jesteś !
Nareszcie jesteś !
Tak pięknie.
Tęskniłam, czekałam.
Pragnęłam Cię całym sercem.
Dlaczego kazano mi tak długo na Ciebie czekać?
Jest dobrze.
Proszę niech tak zostanie.
Jeszcze chociaż przez jedną chwilę.
Moment.
Daj mi się sobą nacieszyć.
Bądź.
Tak po prostu.
Chwilę dłużej niż zawsze.
Nie chcę znów czekać i tęsknić.
Nie chcę Cię szukać.
Proszę, bądź, zostań.
Na zawsze

SZCZĘŚCIE !

będę tęsknić...

Zostaw mnie...
Czemu jeszcze tu jestes?
Nie potrzebuję Cię...
Przez Ciebie to wszystko..
Tyle bólu mi zadałaś..
Tyle naiwności w sobie masz...
NADZEJO!