Zeszyt Cegiełki., Odmienna.

Artykuł prosto z jednej z francuskich gazet:
`Polska.
Oto znajdujemy się w świecie absurdu.
Kraj, w którym co piąty mieszkaniec stracił życie w czasie drugiej wojny światowej, którego 1/5 narodu żyje poza granicami kraju i w którym co 3 mieszkaniec ma 20lat. Kraj, który ma dwa razy więcej studentów niż Francja, a inżynier zarabia tu mniej niż przeciętny robotnik. Kraj, gdzie człowiek wydaje dwa razy więcej niż zarabia, gdzie przeciętna pensja nie przekracza ceny trzech par dobrych butów, gdzie jednocześnie nie ma biedy, a obcy kapitał się pcha drzwiami i oknami. Kraj, w którym cena samochodu równa się trzyletnim zarobkom, a mimo to trudno znaleźć miejsce na parkingu. Kraj, w którym rządzą byli socjaliści, w którym święta kościelne są dniami wolnymi od pracy.
Cudzoziemiec musi zrezygnować tu z jakiejkolwiek logiki, jeśli nie chce stracić gruntu pod nogami.
Dziwny kraj, w którym z kelnerem można porozmawiać po angielsku, z kucharzem po francusku, ekspedientem po niemiecku a ministrem lub jakimkolwiek urzędnikiem państwowym tylko za pośrednictwem tłumacza.
A więc Polacy! Jak wy to robicie?`

Kraj absurdów. Tutaj WSZYSTKO jest możliwe i Polak wszystko potrafi. Nie straszmy więc dzieci, że jeśli nie będą się uczyć zostaną sprzątaczkami czy śmieciarzami, bo równie dobrze mogą być członkiem Wysokiej Izby, a te wykształcone, po ukończeniu uniwerystetów- zadawać tylko jedno pytanie: "A może frytki do tego?".

... dziadku, dziadku... skoro dzieci nie mogą krzyczeć na rodziców, to dlaczego mama krzyczy na Ciebie ?... ona chyba mnie okłamuje...

... * czy człowiek potrzebuje wrogów, by kłody pod nogi rzucone miał......

Lekcja historii

Kiedy ponownie zaczniesz użalać się nad swoim losem, przypomnij sobie czasy Oświęcimia i Brzezinki, getto warszawskie, gruzy po krematoriach, które niszczono w pośpiechu, rodziny pogrążone w rozpaczy, ludzi idących na śmierć, bombardowanie, krzyk płonącego chłopca na placu, matki wyrzekające się własnych dzieci, by żyć... Oni prosili o oddech. O cholerny oddech! A Ty znów ryczysz nad rozlanym mlekiem...

... dlaczego chcesz bym dbał o dzieci "Twoje", skoro nie dbasz o dzieci "Moje" ?...

* ciekawe ilu z Was zrozumie prawdziwy sens tej myśli... choć, jak Was znam, to pewnie mile mnie zskoczycie...

Miłość to ojciec ratujący dzieci z płonącego budynku, wynoszący je i ginący przy tym. Kiedy kochasz przestajesz żyć dla siebie, żyjesz dla innej osoby.

Maltretowane dzieci kochają nie tyle swych rodziców, co nadzieję w to, że kiedyś się zmienią.

Życie każdego z nas to taka droga krzyżowa, upadamy na niej wiele razy nie zawsze jednak umiemy się podnieść. Na naszej drodze zawsze pojawia się Szymon z Cyreny, lecz niekiedy odchodzi pomóc komuś innemu ponieść krzyż, Weroniką ocierającą twarz są nasze dzieci, przyjaciele, a płaczącymi niewiastami inni ludzie potrzebujący pomocy lub zrozumienia.

* myśl mojej 14-letniej córki

Pan Kleks jest uzależniony (od piegów)
ale rektor przymyka oko
bo dzieci biorą z niego przykład.
Królewna Śnieżka nie je jabłek
za to ściga swą macochę po lesie.
Prosiaczek zmężniał w wojsku
i poluje na niedźwiedzie.
Arielka utopiła się w morzu
bo po ślubie zapomniała jak się pływa.
Śpiąca Królewna najadła się tabletek
i śpi snem sprawiedliwego.
Kopciuszek nie czeka na księcia
bo teraz ważna jest kariera.
Piękna opuściła Bestie
bo liczył się dla niej wygląd.
Roszpunka została brunetka
i prowadzi salon fryzjerski.
Dziewczynka z zapałkami
robi bomby dla IRA.
Złota Rybka została zjedzona,
Wilk dopadł Zająca
a Krasnoludki okazały się być złodziejami.

Chodź, posłuchaj nowej bajeczki.

Pan Bóg najwidoczniej bardziej od bogatych ukochał sobie biednych, skoro stworzył ich tak wielu.

Czasem pakujemy stare rzeczy i chowamy je na strychu, nigdy nie zamierzając ich wyjmować, ale nie potrafimy się ich pozbyć. Pewnie tak samo jak marzeń.