Zeszyt było i minęło.., kololowezycie

Minęło prawie pół roku, odkąd jesteś z nią. Wiem, że za późno zaczęłam się starać, byś powrócił, jednak starałam się... 6 miesięcy. Czy to długo? W porównaniu do całego życia na pewno nie. Naprawdę mogłabym walczyć do końca życia, lecz sił, zapału i przede wszystkim nadzieji brakło.

Nawet gdybyśmy wrócili do siebie - czy przetrwalibyśmy? Nawet gdybym poświęciła ważne dla mnie sprawy...gdybym "to" wszystko porzuciła... - czy dało by to coś?

Powiedziałeś, że nie możemy do siebie wrócić, że się nie uda, że nie chcesz, bym zostawiła "to", co tak daje mi szczęście tylko z Twojego powodu,że czułabym się przez to nieszczęśliwa... a tym samym i Ty.
Oczywiście także moja rodzina, że Cię nie akceptuje itd...lecz od kiedy miłości może coś takiego przeszkodzić?
Mówisz, że nie pasujemy do siebie...ale czy naprawdę tak uważasz?

Zmieniłeś się, sam to widzisz... mnie też traktujesz inaczej...wiesz jak się czuję.

Czas to zmienić. Czas spróbować żyć innym życiem.
Próbuję, jak tylko mogę. Jest na prawdę ciężko...i wiem , że nigdy o Tobie nie zapomnę...
ale czyż mam rezygnować ze szczęścia?

Byliśmy razem..
Była to niedługa chwila..
Ale przez tamten moment znalazłam w Tobie coś czego nie da się opisać..
Poprostu byłeś.
I chociaż tego już nie ma..
i nie będzie.
To jednak co jakiś czas wracają do mnie wspomnienia.
I chociaż wiem, że już z Tobą być nie chcę..
To jednak czasem potrzebuje tej Twojej miłości..
której już nigdy od Ciebie nie dostane.

Zawsze lubiłam jesień.
Szelest kolorowych liści pod stopami.
Nagie korony drzew.
Czarne klucze na niebie.

Teraz to wszystko nie robi już na mnie takiego wrażenia.
Teraz już nie umiem się cieszyć tak jak kiedyś.
Teraz każdy deszcz to błogie chwile samotności.
Teraz każdy promień słońca to cierpienie.

Zawsze lubiłam lato.
Słońce, które ogrzewało moje ciało.
Zachody słońca spędzone na polance.
Wędrówki po lesie z psem.

Teraz lato jest dla mnie odpoczynkiem.
Dwa miesiące wolności, nadziei.
Słońce już nie umie ogrzać mojego zimnego ciała.
Wędrówki z psem zostały, tylko one.

A noce?

Też kiedyś je lubiłam.
Zawsze kojarzyły mi się rozmowami i zabawą.
Niebem pełnym gwiazd i jasną tarczą księżyca.
Noce pełne światła i śmiechu.

A teraz każdej nocy tęsknie.
Tęsknię za przeszłością.
Każdej nocy modlę się, by się skończyło.
Lecz noc przemija dużo wolniej niż kiedyś.

Nie umiem już pisać tak jak kiedyś.
Zmieniłam się tak samo jak Ci, z którymi przebywałam.
Każde z nas ma inne wartości i się ich kurczowo trzyma.

Mogłabym żałować każdego popełnionego błędu , każdej nieudanej próby , ale czymże bym była bez nich ?

Nikt nie mówił , że będzie łatwo . Nikt również nie wspominał , że będzie tak trudno.

Witam ponownie.

Przykre, że po roku bycia razem, On nie ma odwagi powiedzieć Jej w oczy, że Jej nie kocha [...]

-Nie mówiłeś,że to tak strasznie boli...
-Co?
-Przegrana walka,ze samym sobą.

Może w pewnym sensie jestem masochistką..
Uwielbiam czytać te stare wiadomości od Ciebie, w których nazywałeś mnie "Kochaniem", "Twoją Kochaną Myszką", "Skarbem", "Księżniczką".. Jak bardzo chciałeś dostać buziaka ode mnie, a ja tak cholernie się tego obawiałam..
Uwielbiałam Cię denerwować, byłeś wtedy tak bardzo uroczy, kochałam, ba! nadal kocham ten wyraz twarzy..
Gdy po raz pierwszy znalazłam się w Twoich objęciach, wiedziałam, że więcej do szczęścia mi nie potrzeba..
Lecz los miał dla mnie inny plan, w którym Ciebie już nie ma. Może jeszcze kiedyś wrócisz.. i wiedz, że będę czekać...

Kiedy ja chciałam byś był tylko mój, Ty udawałeś, że tego nie widzisz. Teraz ja nie mam zamiaru spotykać się z chłopakiem
bez uczuć.

Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po prostu nic wspólnego.