Bardzo ładnie, bardzo

Genialna myśl!
Zabieram..

Bywamy, choć ona przychodzi nawet przez potrzeby biologiczne, ale, moim zdaniem, najczęściej tak jest, że namiętność idzie w parze z szerszymi i głębszymi treściami tego, co próbujemy uchwycić i nazywamy miłością. Myślę dzisiaj, że w miłości pomaga skromność, ale wspomagana zdecydowaniem, rozsądkiem, ale musi być też pierwiastek poszukiwania i przekraczania schematów, gdy potrzebujemy kolejnych pokładów głębokości i szerokości dla naszej miłości. To bardzo trudne, wymaga mądrości, cierpliwości, opowieści o sobie driugiemu, aby zaistnieć po nowemu w jedności, którą miłość dwojga. Miłość zatem jest dla mnie stwarzaniem, ale nie może być hazardem, czy budowanie przez burzenie doskonałości, bo doskonałość to tylko dwoje.

Zaniedbana miłość.
Jeśli się już zrodziła, trzeba o nią dbać do końca swoich dni.

Prędzej go wykończy, niż się przyzna, że jest wspaniały :))

:)

Ależ to jest śliczne :-)
Inne Twoje teksty również :-)

Do wierność czasem bardzo długo się dojrzewa. Jednocześnie trudno chyba o lepszą miarę dojrzałości jak wytrwałość w wierności... Bez niej relacja bywa bardzo powierzchowna. Nie ma tak naprawdę "nas" jest tylko doraźne "ja" i "ty".
W pragnieniu bycia kimś wyjątkowym dla drugiej osoby, czasem chodzi dosłownie o to by być jedynym, a nie tylko pierwszym (przed całą masą innych).
Pozdrawiam ✋

Proste myśli zawierają najwięcej z życiowej prawdy. Bez przytulania nie ma życia. Bez przytulania dwoje nie są prawdą. Pozdrawiam serdecznie i nominuję.

Czy serce wie co to trud?
Myślę, że kochając samotnie jest równie zadowolone z siebie.