Peregrino
Francjo!
na innej ziemi zostawiłem ślad
ja - wyszarpany z drzew - wiatr
pamiętam nieba
które wieczornieją
i u mnie mieszka ta radość
która miarę moją przerasta
któż więc odgadnie czym byłem raniony
czy płacze po mnie
ktoś nieutulony
rozbłyskają burze
bez kropli słońca - wschód
lecz choćby w skrytość
w obcość
na życia tułaczej drodze
niech nas prowadzi Bóg!
Można modlić się bez słów, ciszą własnego wnętrza. Otwiera się świetlista droga, na której wkraczamy w przestrzeń ukochanych ludzi swoją obecnością, tuląc i obejmując ich naszą modlitwą.
Dopiero w samym środku zimy przekonałem się, że noszę w sobie niepokonane lato.
Życie jest większe od legend, bo w życiu jest prawda.
Nie otwieraj zbyt szeroko ramion, bo cię ukrzyżują.
Każdy ma swoją jedyną melodię istnienia.
Edytowano 22 października 2019 roku, godz. 18:39
Tekst dnia 23 października 2019 roku
puste melodie
nie śpiewaj drozdzie
bo znów będę padać
i cicho pod skórą
nawilgną wspomnienia
szelestem piór swoich
możesz zagłuszyć
obolałe miejsca po nieuniesieniach
i tyle nam zostaw
nic co by szkodziło
żadne z nas nie pojmie
w życiu
czym naprawdę jest miłość
Retrospektywa z uczuć
Był wrażliwy
jak mak przy drodze
znajomi szydzili z niego
i słabo szło mu w szkole
Kiedyś znalazł bąka
wyrzuconego na śmieci
i zaczął go puszczać na stole
a on się mienił
Wróciło do niego dzieciństwo
pchane w wózku przez cmentarny park
czuł wielki wewnętrzny ból
który wronimi skrzydłami
rozpychał go od środka
Zaczął pić
by nie czuć smutku
żal ogromny miał
bo pił
życie nabrało barw szkorbutu
na marginesie przysiadł
w bilansie żalów i smutków...
Tekst dnia 3 maja 2016 roku
Pies jest cnotą, która nie mogła zostać człowiekiem.
Muszą istnieć również tacy ludzie, którzy modlą się za tych, co nie modlą się wcale.
*
pamiętasz
czekałem
w przydrożnym krzyżu
przedwcześnie zbrukanym
a ty
smagałaś mi kwiaty
pamiętaj
cmentarze nie płoną przypadkiem
lecz po to
by umrzeć bez zmazy
zapomnij drżącą powieką
a ja
w drzewie dębowym zostanę
przerobią mnie kiedyś
na cierń
Tekst dnia 3 października 2019 roku
mężczyźni przecież
nie płacz tato
od twoich łez ciężko mi jest
oddychać
świat będzie
jak i był
że kłębek życia maleje
i tobie i mi ?
nie płacz tato
może bezpieczniej jest czasem
pytaniem nie unosić brwi
zamknąć się w klatce
dni szarych
jak ranny zwierz
i milczeć
- choć chce się wyć
Światłem odgarniaj czarne myśli.
Tekst dnia 9 października 2019 roku
Nie proś o więcej jeśli ktoś daje Ci całego siebie.
Tekst dnia 21 września 2019 roku
***
nocą powstają wiersze
te ostatnie i pierwsze
z grobów, kolan,
ze spania
budzą się do kochania.
powstają wiersze pijane
i ludziom w głowach kręcą
powstają wiersze niechciane
zabite niepamięcią.
[...]
Zeszyt użytkownika giulietka
Zeszyt o nazwie Batik.
Zeszyty
Znajdują się tu myśli, które w jakiś sposób odcisnęły ślad w mojej głowie, na moim sercu.
Z przymrużeniem oka widać lepiej.
Proza, której nie mogłam się oprzeć...
• kilka minut temu
• ok. pół godziny temu
• ok. pół godziny temu
• ok. pół godziny temu
• ok. godzinę temu
• ok. 2 godziny temu
• ok. 2 godziny temu
• ok. 2 godziny temu
• ok. 2 godziny temu
• ok. 2 godziny temu
Jest czas czekania i czas wyruszania w podróż, czas tęsknoty i czas spotkań, czas rozstania i czas bycia stale obok...
I tylko nie ma czasu do stracenia, dlatego u Ciebie zawsze jest wszystko takie żywe i pełne emocji, bo nawet przeszłość wciąż żyje w nas, jeśli jest pielęgnowana.
Piękne słowa do tych, których zostawiamy za sobą, słowa jak błogosławieństwo na drogę.
Przypomniałeś mi tym wierszem tą melodię:
"Czekanie na blask,co sfrunie z gwiazd
I rozjaśni świat,w marny czas
Na to, by gorzki jak sól wczorajszy zginął ból
Czekanie na świt,wzdychanie w noc
By nagle się zły, odmienił los
Zostawiam to innym, bo..."