Batik

Chciałabym napisać do Ciebie list
zjeść rodzinnie niedzielny obiad
i cieszyć się każdą nową zmarszczką
na Twojej twarzy

miałaś rację
nasze szczęście ciężko się oswaja
żyjemy na światłowodach
satelity nie przekazują ciepła dłoni

mogłaś powiedzieć
że pomidorowa jest równie dobra z ryżem
maciejka pachnie tylko dwa miesiące
a życie jest kruche jak Twoja szarlotka

ale chyba Bóg lubi
gdy zawracam mu głowę wyrzutami
powiedz mu Mamo że jest egoistą.

08.08.2011 r

nie mam głowy
do nieziemskich spraw
ale możesz oprzeć swój dzień
o moje czoło

nie powstrzymam
rozpędzonych przypadków
ale twój mogę wziąć w dłoń
i czuwać co noc

nie przerobię za ciebie
żadnej karty z kalendarza
ale jestem
tuż o każdy twój krok

nie pytam czy we mnie wierzysz
ja i tak nie mogę być dalej
od ciebie tylko o skroń

święty bezimienny
od spraw zwykłych ludzi zwykłych
słońca z deszczem przeplatanek
od dziś będę cicho
w niemówieniu właśnie
jest lepiej i jaśniej

o niebo

Majowa Królowa
wśród motyli, maków, traw,
wśród smutków i cierni prawd.

Pani Miłości i Siły,
oddana nam.

Niestrudzona, pokorna, piękna,
jak miliony najjaśniejszych gwiazd.

Pochylona nad nami, [...]

niegdyś do szczęścia
- zaledwie wyciągnięcie ręki
po jabłka najsłodsze
pośród - tych co więdną - liści

a kiedyś potem - jesienią bez ciebie
wiatr wplątał się w skrzydła motylom
ludziom i aniołom włosy zaplatał
wstążkami ze słońca

wiem - pytać będą
czemu do okiennic moich
nie zapukasz więcej

możeś zapomniał - dość minęło lat

jedynie wśród wieczornych cieni
trwasz znów - niby nocna zjawa

ja - przebrzmiałem
skończyłem pieśń

umilkły brawa

czuwajcie
albowiem obsypują się noce z gwiazd

i niech przyjdzie dzień
w którym przystanę w cieniu drzew
całych w śpiewie i szumie

gdzie ptaki spłoszone osiadły
bezszelestem skrzydeł
- jak gdybym je wyśnił
[...]

zapatrzony w sufit nie miał przy łóżku nikogo
na twarzy umęczenie mieszało się ze spokojem
jakby długa podróż miała potrwać jeszcze chwilę

nucąc pod nosem szedł krok za krokiem
nieruchoma głowa na poduszkach
odległy wzrok
i był sufit wpatrzony w niego głęboko - cienkie prześcieradło
ściągnięte brwi lamp i światło skapujące do oczu
jak płyn z plastikowej torby
[...]

tobie synu zapisuje w testamencie
najpiękniejsze co mi zostało
- po matce

odwieczną żeglugę gwiazd
zdumienia poranne
lasy
mgły
kwiaty dla Anny...

żadnego ze swoich słów nie cofam
Boga nie zaparłem się ni razu

wspomnij:
księżyc naczyniem jest blasku
dłoń - naczyniem modlitwy

a anioły
nadludzko ludzcy
wyzwoleni z cieni

są niczym słońca
które nie przemówią do ślepców

Aluminiowy gar po pomidorowej
z łyżką na dnie
dna rzeczywistości
i cisza
pęczniejąca jak parch
w kąciku ust

Bóg widzi wszystko
tak się mówi
ale czy opuszczony
dworzec kolejowy w moim mieście [...]

nikt nie uczy kwiatu
kiedy ma zakwitać
tak my
póki życie - pędzimy

jak gdyby woźnica naszym losem był

lecz już nigdy w górę wzlatać
w natchnienie
powiew

bo tu - polna droga
a w gałęziach śpiewały mi
szumiały
wszystkie tęsknoty

i któż to jeśli nie słowik wysłowi
że ty jedna mnie zatrzymasz

gdy bezgniezdne anioły
niczym ślepcy szukający światła

odlatywać będą
od ludzi