Biorę płatek róży
leżący na śniegu

biorę
ale tylko pod uwagę

leżą razem
znaczy, że miłość.

Czasem staję pod ścianą
i wiem
że muszę ją przejść
czasem sięgam po szczyt
który chciałbym zdobyć
i kiedy jest tak
jak powinno być
serce przestaje miarowo bić
a ręce opadają z sił

zatrzymuje się czas
jakby prosił
żebym się wreszcie odnalazł
w kimś.

Trze­poce cisza
ma­low­nicze wachlarze
na­miętność roz­kwitłej nocy
10.06.2013

Przysiadł nad wodą, nadszedł bez słów, jak zmierzch,
oddech jego ciężar niósł, spokojem dźwigany.
Po przeciwnej stronie blasku,
wątły rzucił cień.

Złączył suche dłonie
znakiem blizn, bruzd i drżeń,
wyrzeźbione jak koryta starych rzek,
słońcem i wiatrem, wypalone solą startych łez.

W zmęczonych oczach miał odbicia dusz, [...]

De­likat­ny diament
przej­rzys­ty w tęczy
za­pisa­ny ta­tuaż motyla
18.01.2014

idziemy sześć stóp w noc
a do herbaty dodajemy słońce
podchodząc do lustra
zamykamy oczy i widzimy piękno

my, co się topimy w łyżce wody
a pływamy w przestworzach

wypłakane jeziora oczu

między brzegami serc
rozdartych bezczuciem
krew miłości płynie rzeką
wieczność nie ma granic

jeśli chcesz kochać
raz jeszcze
kochaj

nie ma znaczenia że światło
zgasło nagle w naszych oczach
nie ma znaczenia że życie zaczęło się
znów od końca

liczy się że jesteś tak blisko
że czuję cynamonowy zapach
twoich marzeń
smakuję upojnych myśli
że moje ciało szybuje ponad chmurzyskami
prosto w namiętne niebo

mam cię na wyciągnięcie serca
słyszę twój zaspokojony oddech
słyszę rozkwitającą niewinność
łaszącą się do naszych niepewnych dłoni
pełnych strachu ale zakochanych
w ciszy

powierzona twej sennej subtelności
zbieram nowo narodzone cienie
by nie było nam zimno

znienacka jak burza
huśtawka emocjonalna
zagadka czy niespodzianka
coś więcej się kryje
wybucha wulkanem
przechodzi tornado
za tornadem w strachu
przed eksplozją serca
czy taka jest właśnie miłość …