Czasem żal wracać
do tego co było wcześniej
na drodze niczyjej

Czasem wiatr mówi o pogodzie
nie grzmi
nie żyje
plącze się

Czasem czas jest znakiem
rozgrzeszenia
na które nie ma mocnych.

najbardziej zmyśla wiosna
że niby wszystko takie zielone
a tylko ja nie wiem o co chodzi
może mi nie po drodze
albo samo przejdzie
chętnie bym na coś wpadła
do wiosny na białą kawę
do ciebie na prawdę

znowu
zimny maj nadciąga
będzie zwodził zielenią
kolorami kwiatów
nawet słońce wypuści na niebo
tyle że... zimne

i wiatrem przeszyje do serca
na wylot
jak śmiertelną strzałą
trafi w punkt
domino znów ruszy
nieczułości falą...

28.04.2023, 23.59

Czasem zmierzch jest głęboki
zachodzą wszystkie nadzieje
na herbatę
i plotkują o życiu
ciężki dzień unosi ciężary
wygląda normalnie
szaro
życie nie przyznaje się
do siebie
nie zaprasza
odchodzi cicho

Przeszedłem lasy
łąki
pola
skąpane w słońcu
miałem dużo światła
ale teraz pozostała mi ciemność
w której nie wiem nic
i która jest ciepła od rozgrzanego słońca
i która przychodzi jak złodziej w nocy
by ukraść światło
i swoją pojemnością objąć serce.

Życie
to ciągłe czekanie na chwile
które zmywają się
gdy człowiek prosi
życie to skutek wiosny
która rozpala serca
i budzi uczucia
szczere i rzetelne
życie to ubranie
które jest przygotowywane na atrakcyjną służbę
i wnosi wiele do życzenia.

W sercu
wyrosła mi roślina
która liśćmi dotyka mi warg
czasem coś szepcze
rzadko śpiewa
jest jedyna

Na niebie pokazał mi się Bóg
przez chwilę nie mówił nic
tylko patrzył
gdy zapytał mnie o godzinę
nie odpowiedziałem
stanąłem i stałem.

Młodości !
Nie możesz być wieczna,
Ale zawsze bądź skuteczna.
Pozostań w sercu, myśli, w duszy,
Nic wtedy cię nie ruszy...

uczy mnie liczyć
co roku o rok
zaraz zabraknie palców u rąk
pochyla mnie nieczułością ku ziemi
będę liczyć palce u stóp
zmieni moją perspektywę 
już na nikogo 
nie spojrzę milionem gwiazd 
wie dobrze dolarów nawet nie mam

mam tylko...
dwa koty
worek motyli
kwiaty co wyrastają z niczego
pokoje pełne obrazów i wspomnień 
sny co ptakami ulatują o świcie
krople deszczu w wannie
nie zliczę ich wszystkich...
mam liczyć tylko na siebie 

27.04.2023, 18.39

sposób '
znasz delikatność - tą
spotykasz na każdym kroku
czas, drogę, sposób

opuszkami po kręgosłupie
w najciemniejszą noc
wszystko pozostaje
choć upływa klepsydra

usta '
lodem muśnięte
a przecież wiosna
rozsypuje nas
ciepłym gestem
drżeniem zamykasz
w niewiarygodny za - szept

spojrzenie '
zostawiam
spadających słów
które wypowiedziane
kreślą się w oczach
zachłannie
poczuj jak smakuję
waniliowym wyrazem
wymieszaną zmieszaniem
nieznanych doznań
może cynamonem
niedocenionym w smaku
przygryzieniem migdałowym
pachnę wyobraźnią
rozwieszona w magii
zaistnieniem

Przycichło i zgasło
wszystko dookoła
Taki moment jak tuż
po wybuchu
Pozostał ledwo
dostrzegalny szum
Zamilkły przedmioty
ruch oniemiał
Nic nie miało znaczenia
nawet ta myśl
co w słowa to ujęła

Patrzyłem bez czucia
i choćby drgającej emocji
Na tamtą chwilę
straciłem chęć życia
najmniejszą wolę istnienia

nie warto pukać do milczących drzwi
kołatać do krzyczących okien
to co najpiękniejsze rodzi się w bólach
co najtrudniejsze przychodzi zwykle
na samym początku

mroczny mesjaszu
czy słyszysz szelest spadających łez
rozumiesz jak wiele bólu kosztowały
znów stoimy w kolejce
po spowszedniały chleb [...]

powraca ta dożywotnia chwila
kiedy czas przestaje sprzyjać tęsknotom
rodzi się w nas wspomnienie pragnień
dla jakich można opuścić
tę skamieniałą planetę

przytwierdzasz do ust słowa
jakich warto tu używać
moja ostatnia bezcenna myśl
spowszedniała pośród tylu imaginacji
stała się porankiem [...]