Anielskie

Dzięki za odwiedziny! :)

Cześć Malusiu!
Oops, I did it again :D
Ale ja taki jestem monotematyczny i nie dziwota, że znowu zanudzam :P
Wzajemnie :)

Witaj Złotowłosa.
Ja także pozostaję pod urokiem adresata :))
Niedawno temu, w paryskim zaułku usłyszał mazurek F.Chopina i od tej chwili ojciec ma poważnego rywala :)
Ale zgadzam się, to moje największe szczęście :)
Ściskam!

Moich komentarzy się nie psuje, ostatnio się je nawet cytuje :P
I to w towarzystwie Mickiewicza.
Ciesze się, że nie minęłaś obojętnie, że jesteś.
Uśmiechnęłaś mnie :) Dziękuję!

Bon­jour M! :)
Cie­szy mnie to, że zdołałem na­pi­sać wier­sz, będący od­po­wiedzą na py­ta­nie, nad którym od wieków zas­ta­na­wiali się mędrcy, fi­lo­zo­fo­wie, pa­pieże oraz królo­wie świata :)
A choć uczy­niłem to zu­pełnie nie­chcący, w kwes­tii mo­jej ewen­tual­nej ko­ro­nac­ji - zgadzam się :D
Dysponuję odpowiednim doświadczeniem! :)
W ostateczności pre­zy­den­tu­ra Ko­lum­bii mogłaby mi na ja­kiś czas wys­tar­czyć :))
Bo papiestwo... nie, raczej nie. Przynajmniej póki żonatych nie biorą :)
Tak so­bie trochę żar­tuję przy po­ran­nej ka­wie nr 2, po­nieważ Two­je spot­ka­nie wy­wołało burzę en­dor­fin w moich, jak­by nie było - błękit­nych, żyłach :)
Dziękuję za Ba­tik.
I że jes­teś.

Mi­rek, wiedz, iż Two­je uz­na­nie ce­nie so­bie od daw­na, bar­dzo Ci dziękuję.

Poz­dro­wienia dla Was :)

Dzień dob­ry :)
Do­piero te­raz mam czas na kawę i cy­taty, za­tem nie będę tracił ani chwili i ni­niej­szym ser­decznie Wam podziękuję za każde dob­re słowo, które tu dla mnie na­pisa­liście.
To zaszczyt.

Po­syłam ukłony.

Dobry wieczór Szanownym Paniom :)
Proszę, wybaczcie moje spóźnienie, ale straszne są piątkowe korki na Champs-Élysées :)
Niemniej, już jestem i kłaniam się w wielkiej, szczerej podzięce za Waszą obecność.
Zawsze się cieszę, gdy mogę tu napotkać Drugiego Człowieka.
Całuję rączki :))
I życzę miłego weekendu! :)

Au revoir :)

onejka, interpretacje dowolne. ;) Ale tak, o taką właśnie miłość mi chodziło. :)
Pozdrawiam,
C.N.

Kluczyku, ja po prostu ufam i wiem, że w księdze niebiosów, błękitnopióry anioł napisał wiersz, o naszej przyjaźni.
[*]

M., bo to jest takie... bardzo długie pożegnanie.
Są i byli tacy, których mógłbym nazwać moim całym światem, bo go wraz ze mną budowali...
A serce - w nim pamięć trwa.

Za wpisy serdecznie dziękuję.
I pozdrawiam płeć piękną, życząc miłego dnia :)