Zeszyt A ja bym tak chciała..., Mgla

Otwórz mnie. Rozepnij. Weź mnie. Nie tak delikatnie, tylko z siłą taką, co boli. Weź mnie. Nie tak powoli. Rozerwij. Niech się coś dziać zacznie. Wedrzyj się i tam zostań.

przeróbka.

Była poranną kawą bez cukru. Śmiechem dziecka na huśtawce. Kolorowym motylem zaplątanym w firance. Była świętym obrazkiem schowanym w portfelu i kieliszkiem czerwonego wina do kolacji. Była spóźnionym pociągiem. Biletem powrotnym. Wczorajszą kłótnią. Była zachodem słońca i kroplą rosy o świcie. Była wszystkim. Nie była tylko sobą.

Zafunduj mi dzień pełen rozkoszy. Pozwól mi tańczyć na tafli jeziora i łykać chmury. Spełnij marzenia z dzieciństwa i poprowadź za rękę, gdy będę przechadzała się po tęczy. Daj mi promienie słońca zamknięte w szklanej szkatułce i okryj mnie zamglonym płaszczem. Nie pozwól bym czekała na jutro i nie pozwól by z moich oczu wartką rzeką płynęły wspomnienia.

Czasami zamiast słów "Kocham Cię" chciałabym usłyszeć zwykłe "Dziękuje, że jesteś. Obiecuje, że Cię nie zawiodę" i miło by było, gdybyś dotrzymał tej obietnicy, bo moje serce nie wytrzyma kolejnego rozbicia na tysiące malutkich diamencików...

Spotkamy się kiedyś po drugiej stronie Słońca i może dopiero wtedy zrozumiemy kim dla siebie byliśmy...

Potrzebuję mężczyzny, nie chłopaka.
Chłopak chce całować się przed wszystkimi i trzymać za rękę.
Mężczyzna okazuje czułość i namiętność.
Szepce do ucha, całuje moją twarz, moje nadgarstki, moją szyję.
A ja, chcę rozmawiać, o Nim, o Jego pracy, o kłopotach z Urzędem Skarbowym.
Nie chce słuchać, o głupich grach komputerowych, czy super samochodach. Chce jeździć samochodem mojego Mężczyzny razem z nim, na dalekie wycieczki za miasto.
Tak, tego właśnie chce.

By nie spotykać się wystarczy siebie unikać, by przestać myśleć o sobie, trzeba zabić w duszy magię wspomnień, które zawsze powracają wraz z zachodzącym słońcem.

Kiedy szepczesz mi do ucha, czuję, że jestem zdolny zgasić słońce, z gór zrobić origami i pokroić rzeki na plastry, samym oddechem wstrzymać tornado, a barkami podtrzymać lawinę. Cholera, mógłbym połknąć meteoryt, ścisnąć księżyc w garści i podać ci jak na tacy. A gdybyś zapytała, jak bardzo cię kocham, rozłożyłbym ręce które objęłyby cały wszechświat i powiedział po prostu ,,tak bardzo".