Zeszyt ..., bati

Przytulam do serca starą pożółkłą fotografię, którą przyprószył swoim biegiem czas, dzisiaj jest mi najtrudniej, to dzień, w którym odszedłeś Mój Przyjacielu...

- Lubisz mnie - ciągnęła dalej - z powodu, o którym ci już mówiłam: przełamałam twoją samotność, przechwyciłam cię tuż przed wrotami piekła i znów obudziłam. Ale chcę więcej od ciebie, o wiele więcej. Chcę cię w sobie rozkochać.

[...] nic nie jest stracone, jeżeli ma się dosyć odwagi, aby twierdzić, że wszystko jest stracone i że trzeba zaczynać od zera [...].

Za dwadzieścia lat bardziej będziesz żałował tego, czego nie zrobiłeś, niż tego, co zrobiłeś. Więc odwiąż liny, opuść bezpieczną przystań. Złap w żagle pomyślne wiatry. Podróżuj, śnij, odkrywaj.

Czasami mam ochotę wyrzucić telefon przez okno, rzucić nim o ścianę.. tylko po to, by myśleć, że nie dzwonisz z powodu zepsutej komórki niż, że o mnie już nie pamiętasz..

Moje jedno serce, dwoje oczu, uszu, usta i nos, 7 litrów krwi, 206 kości, 5 i pół miliona czerwonych krwinek oraz 60 trylionów DNA mówią: TĘSKNIE ZA TOBĄ.

/dziękuję, Atabas.

Gdybyś upuścił szklankę na asfalt, rozbiłaby się ona na kawałki. Jedne byłyby większe. Drugie mniejsze.
Gdybyś nawet je pozbierał...
I tak nie udałoby Ci się odtworzyć stanu poprzedniego ów szklanki.
Tak właśnie jest z moim sercem. To taka szklanka rozbita o asfalt, która musi zmagać się z codziennością. Nie wrócę do stanu poprzedniego. Zawsze będzie jakieś "przed", do którego do cholery i tak nie da się wrócić.
Ale istnieje gdzieś jakieś "po", gdzie człowiek zaczyna nowy rozdział.

Nazywał ją Dzwoneczkiem...
Mówił, że jest taką małą wróżką, która zawsze pomaga.
Uśmiechnęła się dziś, uśmiechnie się jutro i znowu kiedyś kiedy to usłyszy.Właśnie dzięki temu przez kilka sekund była radosna.Czuła się tak zaczarowana jak Jej bajkowe imię - Alicja.
Przez chwilę była Dzwoneczkiem z krainy marzeń, który potrafi latać, a w współczesny sposób jest naćpany marzeniami.
Brzmi tak brudno, tak brudno współcześnie.
Po prostu Dzwoneczek.