Zeszyt :) :) , Asiaa

Dużo czasu minęło a ja wciąż kocham Cię, najgorsze jest to ,że jeśli mam o Tobie zapomnieć muszę pokochać inną , zamknąć stare drzwi a otworzyć nowe ... problem tylko w tym ,że to głupie serce nie chce innej ..

Każdą myśl skłaniam ku tobie, każde westchnienie, słowo...
Nie pragnę niczego po za tym byś mnie pokochał tak jak ja ciebie.
Więc otwórz oczy i zobacz co dla mnie znaczysz, co robie byś mnie zauważył...

Znów nocą oglądała gwiazdy. Zastanawiała się nad przyszłością. Błądząc wzrokiem po niebie natknęła się na jedną gwiazdę, taką wyjątkową, spadającą,o której mówi się, że spełnia życzenia. O co powinna poprosić? O to by On ją kochał, by byli zawsze razem? O wspólną, szczęśliwą przyszłość? Przecież tego chciała, ale zbyt bardzo przez Niego cierpiała.
Poprosiła o wyleczenie z miłości i marzeń.
Gwiazda zgasła, jej życzenie nigdy się nie spełniło. Z takich rzeczy nie da się tak łatwo wyleczyć .

wstrzyknął w nią nielegalny środek usypiajacy jej zdrowy rozsądek,
potem włamał się do jej serca kradnąc z niego wszystko na co tak ciężko pracowała przez tyle lat, i uciekł z jej wątłymi skarbami- na odchodne jeszcze zabijając z premedytacją jej chęć życia
i co? nie dostał nawet wyroku w zawieszeniu, nie jest uważany przez nikogo za zbrodniarza mimo że jest zbryzgany krwią jej duszy i teraz jak najbardziej cieszy się wolnością
a ona- niewinna- skazana na bolesną somotność dostała wyrok wieloletniego pozbawienia radości życia...

Myślałam, że weszłam na szczyt,
a szczyt okazał się dnem oceanu,
Tonę w odmętach złudzeń,
o naiwności moja....

Usiadł obok mnie.
Musiałam być silna, musiałam znieść jego obecność. Zacisnęłam pięści.
Nie spojrzałam na niego, nie byłam aż taką masochistką.
- Kochasz mnie jeszcze? - zapytał.
Zamarłam.
Czułam się tak jakbym za chwilę miała się rozpaść na setki kawałeczków.
A przecież miałam być silna.. zacisnęłam pięści jeszcze mocniej.
Paznokcie boleśnie wbijały mi się we wnętrze dłoni.
Wiedziałam, że prawdziwy ból dopiero nadejdzie.
- Chyba żartujesz - odparłam śmiejąc mu się w twarz najbardziej wymuszonym śmiechem na jaki było mnie stać.
A później, uciekłam.

Iść na spacer, tak po prostu,

przed siebie,

bez zbędnego pomyslunku.

Bez problemów, bez lęków, bez zbytecznych niecierpliwości.

Zgubić za sobą napięty harmonogram,

gdzieś na drodze, na której nie ma skrótów.

Iść przed siebie, ot tak po prostu,

trzymając się za rękę z artystycznością, niekoniecznie wypowiedzianą liryką.

Iść,nie patrzeć w tył,

wbrew świadomości czasu,

który skrupulatnie kradnie nam nasze człowieczeństwo,

zatapiając gdzieś w otchłani jakże ludzkie emocje i uczucia.

Szołomić się tym spacerem,

myśleć o własnym jestestwie w sposób człowieczy, może i nadludzki.

Wyrwać się nagle z ciasnych sieci czasu i [po prostu być.

Żyć po prostu, szukać siebie, na drugim końcu tęczy,

z pełną świadomością dnia dzisiejszego.

Jutro może nie istnieć.

Którejś nocy,
nie spodziewając się,
spojrzysz w gwieździste niebo,
i lekko zatęsknisz za mną.
Poczujesz, że czegoś Ci brakuje,
że jednak coś do mnie czujesz.

czytam książki, oglądam filmy, słucham ciekawych opowieści...

po prostu chcę zapomnieć o własnym bólu
chociaż na chwilę
odwrócić się od rzeczywistości