Zeszyt ..., Latina

Miłość rozkwitła w jej wazonie
jednym słowem
w wodzie oczy jego brązowe
na łodydze ślady ust
i dłonie

zapachniało w niej
serce
w płatki wtulone
w deszczu przez łąkę pójdzie
tam skąd chciała odejść.

Doprawdy, nie oczyma kocham cię tak bardzo:
One w tobie tysiące usterek dostrzegą;
Nie, sercem raczej kocham to, czym oczy gardzą,
Wielbię to, w czym nie widzą niczego pięknego.

Moja miłość równie jest głęboka jak morze, równie jak ono bez końca.

Im więcej Ci jej udzielam, tym więcej czuję jej w sercu.

[...] jego puste od ćpania oczy patrza głęboko w moje i staram się w nich odnaleźć moje łzy, ale nic nie widzę.

Ktoś dziś mnie opuścił w ten chmurny dzień słotny...

Kto? Nie wiem... Ktoś odszedł i jestem samotny...