Zeszyt :), doma

Pozwolić komuś odejść to znaczy przestać czekać.
Nie czekać na melodyjny dźwięk dzwonka przy drzwiach. Nie prostować się na fotelu na odgłos szczekania psa sąsiada i żwir piasku pod kołami obcego samochodu.
Nie kochać już dłużej znaczy nie czekać.
To stracić nadzieję. Nadzieję, że czas może się cofnąć. Że przeszłość nie jest tuż za rogiem, na wyciągnięcie ręki. To znaczy wiedzieć, że wibracje telefonu na stole oznaczają jedynie kolejną, nudną wiadomość z reklamą, nie beznadziejnie naiwne pytanie "Co słychać?".
Nie czekać to znaczy nie wspominać.
Wcale nie drżę, przechodząc pod twoim blokiem. Serce nie zamiera mi z niepokoju, że może akurat zdecydujesz się na spacer z kotem. Przechodzę, ciesząc się słońcem i wiatrem bawiącym sieę moimi krótkimi włosami.
Wcale się [...]

- Wiesz, kogo chciałabym spotkać we śnie?- spytała zapatrzona w błyszczące gwiazdy. Dziś były wyjątkowo piękne i liczne, jak błękitne refleksy w jej oczach. Twarz miała bladą, chudą i zadumaną. Zazwyczaj rozciągnięte w uśmiechu usta zastygły jakby smutne. Tylko oczy pokazywały, że jest żywa i chociaż nieruchome i uparcie wpatrzone w jeden punkt na gwieździstym niebie, obdarzone były tak wielką mocą, nadzieją i życiem, że każdy chciał się uśmiechać, gdy tylko w nie zajrzał. Ale było w nich też coś smutnego, jakby strach przed staratą czegoś cennego, czegoś najważniejszego, tak, że na ich widok chciało się płakać. Kiedy ludzie zaglądali w jej oczy, natychmiast popadali w zakłopotanie, bo nie mogli pogodzić podziwu dla ich piękna z uśmiechem dla ich blasku [...]

- Możesz mi pomóc?
- Nie – mruknęła zamykając za sobą drzwi.
- Aniela co się stało? Możesz mi chyba poświęcić odrobinę uwagi? – powiedziała wchodząc do pokoju córki.
- Nic nie muszę.
- Od dwóch dni chodzisz jak osa, idą święta i chyba możesz przyłożyć się do roboty. Dużo od ciebie nie wymagam.
- Dużo?! Zawsze wszystko muszę robić sama. Piotrek i Weronika mają luzy… No tak, ale kogo ja niby obchodzę – powiedziała ściszając głos.
- Mnie obchodzisz… Najbardziej na świecie. Co się z tobą dzieje?
- Nic.
- Niuniu jeśli coś cię gryzie…
- Nie jestem Niunią, mam już osiemnaście lat.
- Nie denerwuj się. Co się stało?
- Nic. Co chcesz? – wycedziła cicho.
- Przynieś [...]

To jest właśnie to czego się nie zapomina, uczucie pełne wad i wrogości, a zarazem spełnienia i radości...

- Kochasz mnie?
Popatrzyła na niego, uśmiechając się delikatnie.
Jej organizm zareagował szybciej niż myśli. Błysk w oku, mocny skurcz żołądka i napięte do granic wytrzymałości mięśnie.
Ale to trwało zaledwie chwilę. Ulotny moment, który dla pozornego obserwatora zdawał się być niezauważalny. Potem wszystko bardzo szybko wracało do normy. Puls zwalniał, serce nie dudniło niczym dzwon. Policzki znów przybierały bladą barwę, a oczy stawały się wypłowiałe.
To bym ten ułamek sekundy, zanim pojawiły się myśli i rozsądek. Potem znów nakazała to samej sobie: opanowanie, psychiczna kontrola każdej fizycznej reakcji na jego zapach, wygląd, dźwięk głosu. Nic nie miało prawa jej zdradzić, żaden jej gest nie mógł być nieprzemyślany, nie było miejsca na nieodpowiedni ruch ręką czy odgarnięcie włosów w złej [...]

Nikt mnie nie zranił tak jak on, ale już dawno w głębi duszy mu wybaczyłam. nie widzieliśmy się kilka lat,
a właśnie dziś nasze spojrzenia znów się spotkały. i znów pytam Boga skąd miał tyle wyobraźni na tak piękne oczy?

(poszłam dalej, niby Cię nie poznałam)

Siwowłosa kobieta wolnym krokiem podeszła do komody. Odgłos skrzypiącej podłogi był jedynym hałasem, który zakłócał ciszę. Usiadła na ciemnobrązowym taborecie przed małym stolikiem i delikatnie musnęła palcami stojący przed nią gramofon. Uniosła igłę, po czym przyłożyła ją do płyty, co uwolniło z urządzenia spokojną melodię. Zamknęła oczy i wsłuchiwała się w smutne dźwięki słyszanego fortepianu i w pełen bólu głos piosenkarza. Każde jego słowo doprowadzało do szaleństwa jej słabe serce, a duszę pogrążało w otchłani rozpaczy. Próbowała szepnąć jego imię, powtórzyć je w swoim życiu po raz tysięczny, ale zabrakło jej sił. Zaczerpnęła tchu i wstała z krzesła. Ciężkim krokiem skierowała się w stronę przeciwległej szafy. Chodzenie przysparzało jej dużo bólu, nie umiała już nawet utrzymywać prostej postawy ciała, nie [...]

Nie bój się, że przegapisz wielką miłość, bo jeśli ją spotkasz, to każda cząstka twego ciała będzie drżeć i będziesz wiedzieć na pewno...

Nie ważne ile mamy lat,
bo i tak zostaliśmy stworzeni by kochać.
Nie ważne czy posiadasz więcej wad czy może zalet,
bo dla kogoś w końcu będziesz ideałem.
Nadejdzie taki dzień, taka chwila
kiedy już wszystko nie będzie nie tak,
poczujesz ciepło w środku,motyle w brzuchu, problemy znikną
jakby nigdy nie istniały.Jedna chwila,jeden gest
i ten odgłos bijącego serca sprawi, iż staniesz się
istotą najszczęśliwszą aż do momentu,kiedy wszystko pryśnie
i ponownie światełko nadziei gdzieś tam w oddali znów będzie istnieć...

Rany się
zabliźnią
i nie będą bolały.
Tylko blizny
będą o ranach
ciągle przypominać.