Zeszyt ., izabela97

Nie wmawiaj sobie, że on już nic dla Ciebie nie znaczy.Że 'wyleczyłaś' się z niego. Nie okłamuj się, że jesteś w stanie przejść obok niego obojętnie, nie czuć cierpienia i łez pod powiekami. Nie nastawiaj się na to, że to co się dzieje to przeszłość, która od dzisiaj już nie wróci.Nie mów, że dasz sobie rade bez niego i że nagle wszystko jest już ok, bo gdy tylko go zobaczysz, rozczarujesz się.

Nie dzwoń, nie pisz. Zapomnij o mnie. Zapomnij jak się nazywam. Nie umiem już tak dłużej. Nie mogę być ciągle na Twoje zawołanie. Nie mogę ciągle czekać na Twój znak.Nie mogę ciągle się zastanawiać, marzyć, żyć nadzieją. Ty się nigdy nie zmienisz. Mówisz mi, że to koniec, że nic do mnie nie czujesz, że poczułeś coś do innej. I co? Po tygodniu do kogo się odzywasz? Do mnie. Dopóki ja tego nie zakończe będzie to trwało. Nigdy nie ułoże sobie życia przez Ciebie, bo będę czekać. Wystarczająco dużo czasu już minęło. 5 lat. Dziękuję. - Chciałbym takie słowa mu powiedzieć.

Co tam? Wiem, że nie gadaliśmy przez jakiś czas. Myślę o Tobie często i sprawia to, że nawet się uśmiecham, choć nie zawsze. Mam Ci tyle do powiedzenia.. Jak tam Twój tata, mama? A jak siostry?
Mam tak dużo pytań, na które chciałabym znać odpowiedź..
Chciałabym móc przewinąć do tyłu czas i napisać na nowo każde zdanie historii o mnie i o Tobie.
Wiesz.. próbowałam Cię wyrzucić z mojej głowy nie raz i nie dwa. Ale z upływem czasu, myślę coraz częściej o Tobie.. Jestem zagubiona i zdezorientowana, nie mam nic do stracenia.
Mam nadzieję, że usłyszę kiedyś od Ciebie "jeszcze o tobie nie zapomniałem"..
Jest tyle uczuć, które pozostały po Twoim odejściu.
Pewnie myślałeś, że szybko będę mieć to [...]

Bo czasem trzeba się uśmiechnąć.
Tak mimo wszystko, spróbować na nowo żyć.
Przestać żyć w klatce zbudowanej z mieszanki wspomnień i niespełnionych marzeń.
Dać z siebie wszystko.
Dla siebie i tych, którzy naszego uśmiechu są warci.