Zeszyt :3, daagaxoxo

Lubiła płakać. Nawet często to robiła. Pomimo tego że żadna z wylanych łez nie przynosiła ukojenia, zamykała się w swoim pokoju i czekała na Jego powrót. Kiedy upływały kolejne dni i noce zrozumiała że Jej sytuacja wcale się nie poprawiła. On nie wrócił a słońce wstawało codziennie odnowa nie zbaczając na ból i zło tego świata.

Czasami warto samemu wytrzeć łzy. Wstać i na nowo iść dalej.

Żadna noc nie może być aż tak czarna, żeby nigdzie nie można było odszukać choć jednej gwiazdy. Pustynia też nie może być aż tak beznadziejna, żeby nie można było odkryć oazy. Pogódź się z życiem, takim jakie ono jest. Zawsze gdzieś czeka jakaś mała radość. Istnieją kwiaty, które kwitną nawet w zimie.

Kiedy człowiek się zakochuje, jego życie nieodwracalnie się zmienia i choćby nie wiedzieć jak się próbowało, to uczucie nigdy nie zniknie.

Pamiętam każdą wspólnie spędzoną chwilę. A w każdej było coś wspaniałego. Nie potrafię wybrać żadnej z nich i powiedzieć: ta znaczyła więcej niż pozostałe.

Miłość nie może czekać... dlatego to co masz wyznać jutro wyznaj dzisiaj. Jutro może być już za późno...