I weź tu się uśmiechnij, kiedy wszystko, czego się nie dotkniesz, przecieka Ci przez palce, albo kruszy się w Twoich dłoniach, kiedy chcesz to zatrzymać.

Miłość jest jak ulubiona piosenka. Gdy słyszysz ją po raz pierwszy, nie możesz się jej nasłuchać. Ciągle masz ją w głowie, nucisz ją, opowiadasz o niej. Analizujesz każde zdanie, każde słowo. Każdy wers znasz na pamięć. Z czasem zaczyna Ci brzydnąć, nudzi się. Usuwasz z playlisty winampa. Ale kiedy usłyszysz ją po czasie, serce zabije Ci mocniej i zatęsknisz.

Nie sztuką jest tłumaczyć innym, że życie jest piękne, ale sztuką jest samemu w to uwierzyć.