Miękkim muśnięciem usta pociągnięte.
Puste tęsknoty pomadką zwilżone.
Lekkim wydechem wszechistnienie prześnione.
Nocą sny nienasycone marzeniami.

Gwałtownych emocji potęguje burza.
Delikatny jedwab aksamitnej skóry.
Bliska nieobecność czuła pocałunku.
Zapach, smak, dotyk w pamięci wyryty.

Pragnienie i głód jednoczą się w całość.
Unoszą się i kuszą do grzechu myśli niesforne.
Dobrany słowotok staranny w ciszy zaklętej.
Bliskość przybliżenia się w pieszczotliwy szmer.

Spontaniczne wsłuchanie się w głos natury.
Nie ma cierpienia ani strachu, bo intuicja czuwa.
Gdy namiętność w miłości przebudzona.
Niczym śpiąca królewna pocałunkiem.

W pamięci mam
ten stary dom
gdzie malwy
kolorami kusiły

słoneczniki witały od progu
na werandzie stara ławka
i babcia z uśmiechem
zaplatała moje warkocze

w domu wielki stół [...]

Któż by czegokolwiek dowodził, gdyby intencjami swemi powietrza nie zasmrodził?

Gdy zepchniesz diabła z ramienia swego, wiedz, że na pewno trafi na bliźniego twego.

I niechaj mi Bóg świadkiem
Że nawet jeśli słońce wstanie
Zbyt wcześnie
Mój sen o Tobie
Nigdy nie zginie

obserwowali się
z bliska i z oddali…
piękna pani
utkana z wersów i kwiatów
piękny pan z dźwięków i... stali

ich oczy odbijały światła miasta
lecz nie swoje
pijali czarną kawę tu i tam
lecz nie razem
między nimi mijały pory roku…

czasem równocześnie
spoglądali na księżyc
lecz nie wiedzieli o tym
że tylko razem
tworzyli księżyca i swoją pełnię

13.11.2021, 21.28

Trudne czasy
Mocne charaktery
Łatwe czasy
Słabe jak tanie rowery

Ta panna młoda sama
stroi się w białą suknię.
Zakłada długi, biały welon.
Nikt jej nie chce poślubić.

Uwodzi tylko widokiem.
Nikt jej na stałe nie kocha.
Ciągle ją zdradza z latem.
Ktoś do spółki co pół roku.

Wabi białym szaleństwem. [...]

Skarb na dnie serca, błyszczy
jak kryształ, wiruje i wznosi
w spontanicznym lśnieniu
najdelikatniejszymi,
migotliwymi refleksami,
dostrajając się do
wewnętrznego piękna.

To zintegrowanie fal w
ciele fizycznym wywołuje
nieziemskie doznania pasji [...]

Uchwyciłem cię, motylu, w liści locie,
Kiedy wybiec chciałem z parku,
Twój obraz tą drogę zamknął.
Nawet nie cały, a jednej z barw odcień.

Wypuściłem cię, motylu, z niezdarnych rąk.
Bałem się o Twoje skrzydła.
Ich blask wokół mnie zatoczył krąg
I już wiedziałem, że wygrasz.

Tęsknię do ciebie, motylu, cicho,
Żeby znowu bezmyślnie nie spłoszyć.
Tylko pokaż mi się jeszcze, proszę.
Nawet przypadkiem przychodź.

Quid Quidem

Jesteś jak gwiazda
spadająca z nieba
która spełnia
wyjątkowe marzenia

Świecisz blaskiem
który odnajduję
w Twoim słodkim
spojrzeniu

Wypełniając serce
najczystszą miłością
jaką można otrzymać
od swojemu dziecka...

01.12.2021

Życie przesiewa smutki
raz walczą o racje
raz zabijają się za przekonania
wielkie są i żalem nieraz pokryte
schnął czasem w lecie
na wieszaku w szafie
gdzie leżą ubrania