Jak strudzony dzięcioł
Wytrwale
Wierć w mym wnętrzu dziuplę
Zniosę każdy ból

A wydziobane kawałki serca
Zabierz dla siebie

Wyściel z nich przytulne gniazdo w mojej duszy
Cichej przystani
Bezpiecznej oazie
Gdzie możesz złożyć
Swoje Pisklęta

Utopiłem się w Tobie
Nie wiem czy powinienem
Zachłysnąłem się
Naćpałem
Jak butaprenem

Zatopiłem się w Twoich ustach
I nie zacząłem się topić
Zanurzyłem się w oczach
Ich głębią chciałem się opić

Uśmiechem zacząłem oddychać
Ciebie zacząłem
Zamiast tlenu
Wdychać

Rzucamy słowa na wiatr,
zależy od ich chwytania.

Dobre czy złe, wiatru nie znamy,
kierunki podmuchu są w poduszkach układane.

Dzielić w potrzebie nam trudno,
dysponować podmuchem kurczowym tak łatwo.

Garstka słów i ogrom serc,
Nieprzemyślane, dopowiedziane. [...]

Nie - szukam tego co mi szkodzi,
Nie - jestem idealną kochanką,
Nie - podporządkuję uczucia,
Nie - jesteś symbolem prawdy,
Nie - będą twoją Kaliope,
Nie - stąpam po skałach uczuć,
Nie - wierzę w twoje słowa,
Nie - przestanę płakać,
Nie - muszę w miejscu stać,
Nie - żyję w kłamstwie,
Nie - pytasz mnie co dalej?

nie musisz być oceanem
aby poczuć ogrom wody
bądź kroplą - która
zaspokaja pragnienia

Kolejny dzień myśli zaniedbanych
Wspomnień nie zaniechanych
Słowa sercem pisane całe oddane
Lata życia nie przeżyte lecz przechlane
Zakłamane dni, serce krwią wypełniane
tyle dni i lat wypełnionych strat
Więdnie znów na Twym grobie u cięty kwiat

Znów mi nie wyszło! Dla relaksu
zanurzam dłonie w wonnej pianie
- wiadomo wszakże, że na nerwy
najlepszym środkiem jest zmywanie!

Rozkojarzona biorę w dłonie
- jedną za drugą - filiżanki,
a myśli moje rozbiegane
wciąż z marzeniami stają w szranki...

Bo jak to?! Siedzieć mam przy ziemi?! [...]

pewno znowu sprawy ważne
i dlatego przytulam poduszkę
nad ranem mokra
choć przecież nie budził mnie płacz
ona jest cierpliwa i słucha
kiedy mówię miękko wtulona
w moich ramionach usypia
przytulam do niej twarz
i dogasającym świetle twoje oczy
widzę
czuję ciepło
i tylko gdy się budzę
wiem że znowu płakała

kolejna cudna emocja zduszona
w zarodku
przybiłam ją enterem do worda
nie wyjawię jej
nie opowiem

podobno raz na milion lat
eksploduje supernowa
Grzegorz potwierdził
więc już po wszystkim
rozpadłam się na złoty pył

drugi raz nie
nie przytrafię się
więc ma rację
nie ma sensu przy mnie trwać
ileż można wdychać w słońcu złoty kurz...

12.04.2021, 16.35-16.40

Pocałuj jeżyka
dziewczyno miła
on ci jabłuszko przyniesie
Nie żałuj serduszka
dla bohatera
wszak niebezpiecznie jest w lesie

Pocałowało
dziewczę spragnione
doświadczeń nietuzinkowych
Pożałowało
wiary w legendy
o jeżach gładko golonych

19 kwiecień 20201

Ta noc
zatrzymała się
na Tobie.

W miniaturowym pokoiku
odurzonym aurą
zapachów drzewnych
przysiadła na nosie.
Spojrzała w lewo
zgłębiając zarys
pieprzyka na nim [...]

czerwień na fioletowym tle

szukamy siebie
na podobieństwo w czasie
przepływającym przez dziurkę od klucza

mrok
odpowiada melancholijnym śpiewem
barda

Narodziny są jak pierwszy dzień wiosny
Długi, ale bardzo radosny
Jako dzieci beztrosko przemierzamy jaśminowe łąki
Mija czas, rozkwitamy jak pąki

Przychodzi lato, otwiera się każda z życiowych dróg
Los się śmieje, świat leży u naszych stóp
Rozbrzmiewa melodia bijących serc. Rozpoczyna się taniec
Aż ciężko uwierzyć, że kiedyś, tak jak wszystko, będzie miał swój kraniec

A później przychodzi jesień. Niezaproszona
Zawsze na czas. Nigdy nie spóźniona
I wkrótce marzenia i pasje jak liście wietrzeją
Dopóki nie zostanie nic poza nadzieją

Jesień ustępuje miejsca zimie
Tracą dla nas znaczenie życie, los, imię…
Nic nie widać. Śniegiem zasypane oczy
A umęczone serce swój ostatni bój toczy

Lecz później znów przychodzi wiosna zaklęta w bursztynie
Trwa i nigdy nie przeminie
Można się śmiać do woli. Płakać też, jeśli taka twa wola
Ale czy widział ktoś płaczącego anioła?

ten zachód słońca
niech będzie tak wyjatkowy

jakby był ostatni

zmęczone słońce
niech odda
tych parę westchnień
i wzruszeń

jakby świeciło pierwszy raz

słowa
niech rozkołyszą się
i przygarbią mnie
znaczeniem

po raz kolejny
-nie do zrozumienia