Czas wyjrzeć zza słońca
na równiny, mapy i morza.
Kto posiada światową mądrość
podkreśli swoją boskość
w chwili objawienia.

Wszelkie proroctwa są bardziej piękne
niż bardzo.

Pamiętnik pątniczki Egerii
przeczytał król Numa. [...]

Jeszcze kilka tysięcy kroków
Nim zachód słońca dopali dzień
Ale to jeszcze wcale nie będzie noc
Bo nie o to Bogu
Gdy tworzył radość
Naprawdę nie o noc i nie o sen
Naprawdę ni o taką interpretację
Powinności życia mu szło

Stąd po dniu wieczór długim ma być
Niesamotnym i kolubrynowym ma być [...]

Z mojego oka powoli spływa ostatnia zimna łza,
gdybyś w nią spojrzała, mogłabyś w niej dostrzec,
smutki malowane spojrzeniem samotnej duszy
i ból brakujących już dotyków naszych serc.

....a teraz.
Obok siebie spokojnie leżymy przez innych zapomniani,
gdzie głęboko w jałowej ziemi jesteśmy pochowani,
nad nami tylko bez oczu ruiny pomników aniołów wyblakłych,
z dala od raju, w miejscu kochanków wyklętych i upadłych.

Grzeszną miłością na wieki zostaliśmy skalani
skradaliśmy Bogu dla siebie tamtej bliskości czas,
zostały w mokrej od łez ziemi tylko dwa nagie szkielety,
nigdy nie będzie NAS tak jak byśmy tego chcieli, śmierć rozłączyła nas.

~ I ภ ғ ĭ ภ ĭ т ε ~
21.02.2021

kołysać cię w mych ramionach
chcę twoich snów
kolorowo wymarzonych
drżących miłością mokrych pragnieniem
wpatrzona w jądro płomienia
pustkę moich oczu
dostrzeżesz swe odbicie
dziewczyno z łąki
sadu
miła tak bardzo pragnę twych ust
spójrz jak odchodzę gdy się odgradzasz
i nie ma dokąd środkiem jesieni
jak promieniem księżyca
znasz to uczucie to głód
nienasycony okrągli ramiona
przygniata
na wczoraj na wieki na teraz
twój a niczyj
nieswój i niegotowy

Czy warto
boso stać
na stromym uskoku?

Rozpiąć skrzydła
radości
i ufnie unieść się
do lotu?

O wiele lepiej
być ...

-Tak. lepiej... być
choćby-
w
Twoim cieniu,..

Na skraju
sensytywnego snu…
w sennym omamieniu,

w mroku
dotychczasowych istotności.

świat otoczony smutkiem
a moje dłonie stały się puste

choć łez wcale nie lubię
i nie potrafię liczyć przed lustrem

pokorności we mnie wiele
w sercu wciąż kwitną motyle

uśmiechem się podzielę
przecież mam go w sobie
na tyle

obecnością trwałą otulę
do świtu
aż serce zamilknie
z zachwytu

na dobranoc srebrzysty pył księżyca
z miękkością zmęczone oczy ucałuje

będziesz obok?
obiecujesz?

Gdybyś...tylko kochał mnie
Radowałoby się serce me
Nie chcę więcej - nie...
Podaruj mi swoje serce
Podziel swój smutek na pół
Przecież - chyba jesteś Mój?
Gdybyś...tylko zrobić to mógł
Objąć czule moje troski
Zmazać grymas strasznie ostry
Poszybować w przestworzach
Później spadać do ciepłego morza
Napisać wiersz dedykowany
Gdybyś...tylko mógł to zrobić Kochany
Gwiazdy błyszczące w Twoich oczach
Kolejny dzień trwam dla Ciebie...
Gdybyś zapomniał...może tego nie wiesz
...

20.02.2021
22:53

Pisać
jak to łatwo powiedzieć
gdy alfabetom brakuje w tobie liter
by uwierzyć zmysłom
gdy cisza twym siewcą
a milczenie skałą jej ziarnom
gdy wiatrom ulotnych słów ciągle mało
by żaglami łopotać prawdzie
gdy zbyt wiele w słowach chłodu luster
by oczom stać się światłem
jakby pragnienie sycić kroplami z lodowych sopli
gdy głodem ust pożądasz źródlanej wody
by wmilczeć się w siebie
do ostatniego słowa aż po prawdę
pisaniem
jakby pióro było skalpelem
a krew atramentem
aż do ostatniej kropli
przelanej wierszem

Dokąd chciałaś odejść?!
Przecież widzisz, że tak ciemno…
Co ty wymyśliłaś?!
I co robisz z moją dumą?!
Dokąd odejść chciałaś?!
Wiem, że sama nie wiesz,
no, bo skąd to wiedzieć?
Nie masz przecież dokąd pójść…

Wiem, że się zmieniłaś,
ale nie wiesz, co za drzwiami… [...]

w niepewności świata
wschodów i zachodów przemienności
w oszalałych zegarach bez wskazówek

w milczeniu tworzymy enklawy
- według wewnętrznej instrukcji

zawsze wybierają swoją drogę
zabierając z bezdroży

zagubione serca

kobiety z żebra Adama
nie zawsze chcą być Julią

Przytruchtał cień jakiegoś dnia
objawiony w migotliwy uśmiech.
Ucieczka w zwykłą fantazję
nie przeszkadza żyć teraźniejszości.

Śmigają przyśpiewki
o malachitowych oczach.
Skrzeczący żabi głos
jest absolutnym hitem sezonu.

Księżniczka Anna In [...]

Ja ćma
ty Księżyc
puszczam do ciebie oko
szamotanina rzęs

ja ryba
ty woda
nucisz mi
syreni śpiew.

Starałam się uśmiechać przez sen
Sen nie przyszedł - uśmiechu brak
Zapatrzyłam się na drzewo...
Kolor zielony straciło nie jest miło
Zima w serce się wkradła
Nawet czarny ptak nie wzleci do nieba
Wielka szkoda - wielka bieda
Starałam się uśmiechać przez łzy
Nawet to nie wyszło mi
Dziwne stany
Jak żyć Mój Kochany?

20.02.2021
09:41

Gubię się w szumie zimowego wiatru
Moich smutnych myśli
Labirynt życiowych wzlotów i upadków
Pokonuję - rozwiązanie i siebie znajduję
Ja Boża iskra otulona materią
Podatna na stres - powoli wychodzę
Z drogi bez powrotu zdawać się mogło
Za to Ci dziękuję dobry Panie Boże
Rodzę się kolejny raz, by dla innych trwać
...

20.02.2021
09:21