Wiersze

Dziś wszys­tkie wrony
I kru­kowa­te białe -
Dla niepoznaki

Tam, tamten strażnik domu mrocznego ...
tam, na mokradłach ponurych ...
tam wpuścił mnie do środka jak swojego,
tam oni czekali u góry ...

A było to dwóch czarno zaworkowanych gości,
bez imion, nazwisk, bez tożsamości ...
jeden głośno pociągał za grube struny
a drugi bił w wielkie bębny tak samo lub głośniej ...

I graliśmy razem utwór ponury
ku chwale najciemniejszej z ciemności
i słuchał go tylko ten, co był królem
snu tego gdzie byłem dziś gościem ...

Jesień nabiera
barw, by zimą móc spłowieć
po czubki koron.

w zwyczaj­nym mieście
zwyczaj­ne łzy
roz­rzu­casz w krop­le deszczu

jak kryształ czys­te
nasze sny
unoszą się w po­wiet­rzu

gdy jes­teś tu
wiatr szep­cze w nas
i widzę błękit w lus­trze

po­tykam się
o włas­ny ślad
byłem już w twoim jutrze

Wszędzie światła
Niby jasno
Nieświadoma idę środkiem autostrady
I gasną
Gdzie ja jestem?
Nastała jasność

pachnie snami i kawą
eteryczność poranków
kiedy pajęczą nicią
tkałeś mi z mgieł piosenkę

dziś mieszam słowa rzęsami
w sklejonej filiżance

zostawiam uśmiech na szybie
jeszcze będzie przepięknie...

Siedzę przy stole
siedzę przy oknie
stół oknem na świat
zabitym dechami.

Idę spać
rozkładam ręce
składam obietnicę
to będzie najcięższe słowo do dotrzymania.

tkliwy uśmiech
słodkie brzmienie
kiedy
zdrabniasz imię

zatrzymany
uścisk dłoni
srebrzące się
skronie

w oczach
tańczące ogniki
najlepiej

mocno
mnie przytul.

naucz mnie
wzywać ten wiatr
tak nienawistny
i złakniony
obedrzeć świat ze skóry
wyrywać serca
śpiącym kamieniom

naucz
jak zamrozić niebiosa
aby nie podołały
ujarzmić go
przybijając do ziemi
gwoździami deszczu
a przyznam ci
żeś pierwszy
wśród upadłych aniołów
stojący
ponad samą śmiercią

po co próżne robić nadzieje sobie
po co ułudy żyć cieniem
po co pragnienia sączyć do swej duszy
po co...?
szukasz odpowiedzi
ja szukam odpowiedzi
wielu szuka
a czy kto znajduje?
Nie wiem

klękam na progu nocy
gdy chwieją się moje stopy
chwytam się sznura z ziarnkami
jak żebrak miłosiernej dłoni

przesuwam wytarte paciorki
w obolałych palcach
choć serce mam pokaleczone

przychodzisz ciszej niż świt
stąpając ostrożnie po gwiazdach
żeby nie spłoszyć snów
wyjmujesz mi ciernie ze skroni

Madziunia - ma młodsza kuzynka
wzruszyła się gdy oglądała
a matka choć widzieć nie chciała
to innej mi szukać kazała ...

Zostaną ci tylko co dobrzy
a złych śmierć pochowa w cienie.
Wciąż szepcą mi słodko aniołki,
że wkrótce się z Nią ożenię ...

Dedykowany Joasi oraz Madziuni :D http://www.youtube.com/watch?v=uGlpXjH2q2w

nie zdejmuj kapelusza
wyczarowaliśmy to miasto na nowo
dziś jesteś już matką
wczoraj tylko nieproszonym gościem

szelest
to jeszcze nie jesień
tylko Kreuzberg w kolorze herbaty
poranni graficiarze malują imago

w mieszkaniu koci wzrok
S-Bahn cieniem wkrada się do okien
wiem lubisz przebudzone książki
spały ze mną w Twoich snach

nie odwracaj się
wczoraj zostało na zdjęciu
był magik i królik
potem zniknęli z Facebooka

Za dobrych czasów
miołym ich siedem
A tera raptym
dwa dodać jeden