Zabrali Nam tlen
Jak żyć bez Ciebie
Namiastki zabrali Nam...
Ostatnie pierwiastki obecności
Rodzina nie znaczy Nic?
Nie! Nie tak ma być
Scalałeś - próbowałeś
Czasami przegrywałeś
Życia nie marnowałeś
Nie trwoniłeś tlenu
Jak robiło to wielu
Nie oszukiwałeś
Otwarte karty miałeś
Ceniłam Cię za to
Za opanowanie
Za cierpliwe czekanie
Sprawiedliwe traktowanie

23.02.2021
18:12

Muśnij mnie swym spojrzeniem
zatrzymaj je na chwilę
pozwól pomarzyć proszę
że jestem twym motylem

Przytul mnie delikatnie
i dotknij swym oddechem
i rozgrzej moje serce
radosnym szczerym śmiechem

a gdy już w końcu zasnę
wyjdź proszę razem z brzaskiem
a twoje czułe słowa
w tajemny dziennik schowaj

spotykam cię w słowach
w poufnych zwierzeniach

rozpoznam na drodze myśli
niepojętych

w dalekiej i mglistej przestrzeni
żyjemy
- wspieramy w upadkach i losu
zwątpieniach

Ludzie ludzie, czytejta i sie nie bójta,
O człowieku, co zaczął od wypłaty wójta.
Ni z fru pierdziu przytulił pensyjkę nadzorcy w holdingu miedzi,
Potem go widzieli - prezesurą spółki węglowej się biedził.
Rzucił "Barbórkę" dla uposażenia w koncernie naftowym
By się ustatkować na doradcy pensji w monopolu gazowym.
Ale nie! Nagle pomyślał nowego zajęcia się chwycę,
Będę żył ze skromnego angażu prezesa w energetyce.
Skoro jest takim cudu gospodarczego bulterierem,
Zadowoliło go trzynaście tysiączków, został premierem.

Czytam znany nostalgiczny wiersz
cudzołożę z myślami
muszę ułożyć solidną konstrukcję
żeby się nie przewróciła.

Stopniała ślizgawka
tonę w ramionach starej zimnej
damy.
Pachnącej naftaliną i siarkowym mydłem
upstrzonej licznymi liszajami.
[...]

Deli-kat-nienie
Muska coś
Patrz, włoś-
-nie jeży
się przelot-
-nie, przekot-
-nie, mrrrruuuu-
-żą się
oba oka, za to
kark je
wibracje pozy-
-tywne pozy
co prze-
-cią-ga-ją,
na-prę-ża-
-ją się jak
strrrruuuuu-
-ny grające
melodie
(nie)przyzwoite.

Mam po ciąg
Pospieszny
Ciąg do wiedzy
Ś ciągi piszę
Skracam nauki
Obficie ?
Pracowicie
By łatwiejsze
Było życie
Ś ciągać
Nie pochwalam
To boli
Pisać ś ciągi
Można do woli

23.02.2021
10:07

W szarych minutach, godzinach dni
W życiowej krzątaninie
Obiecuję Ci...Kiedyś mnie znajdziesz
W szarych płatkach kwiatów
Smutnym biciu serca i drżącej dłoni
Szukając z kroplami potu na skroni
Zatrzymam Cię - Twój wzrok na moim
Czas stanie w miejscu...
Nikt i nic nie będzie Nas już gonić
Dla Ciebie zatrzymam ten czas
Kiedyś mnie znajdziesz...
Zakochasz się kolejny - pierwszy raz...
Nim skończy się Świat...
Kiedyś Cię znajdę i ja.

...
23.02.2021
09:50

Czytający(m) - czas swój poświęcający!

Żebyś wiedział Człowieku ile znaczysz
Jak pięknie poezji oczami patrzysz:
Czasami smutkiem się poczęstujesz
Innym razem czekolady spróbujesz
Bywa...że ruchu zażyjesz...(kartkę przewracając) wiersze na to czekają
Zadumasz się chwilą - inaczej żyjesz
Zwolnić potrafisz...
Dać nadzieję piszącemu
Nawet nie wiesz jak wiele znaczysz [...]

Wygnał Go Duch.
Wygnał nie wyprowadził i Duch nie duch.

Stąd z Niegośmy, ja przynajmniej na pewno:
Gniewny, choć nie jestem gniewem.
Spontanicznym, nagłym, nieprzewidywalnym.

Nie każcie mi klęczeć dni czterdzieści,
Bo ja i tak zatańczyć muszę,
A to z odwiecznego przyzwolenia Muzyce z Ducha.
[...]

gonimy czas
łapiąc oddechy pędzimy na oślep
w pustkę bezdusznych manekinów
migających przycisków
kiedy zapomnisz kodu zawyją
masz dwa wyjścia
biec lub czekać na olśnienie

windą do góry windą w dół
nigdy na boki
za nami lustro a przed nami wyjście [...]

Nikogo tu nie ma
i nigdy nie będzie ...
po szarych tych ścianach
krew ścieka w obłędzie ...

i drzwi tutaj nie ma
i nie ma też okien,
tu ja jestem panem
i ja jestem bogiem ...

ze ścian wyłaniają się
ich straszne twarze
i z bólu się krzywią
w okropnym grymasie ...

i miejsce to moje
daleko od świata
otacza stalowa
kolczasta poświata.

Twój oddech na skórze.
W ostygłej lawy
Szorstkości baklavy
Krwiste słońcem róże.
Dzień dniem gna
W plątaninie traw.
W snach
Ja kowboj, komandos, bohater,
Ty
Kina, gdzie film ze mną
Wyświetlają, całym światem.
Światem
Z tymi pięknymi ciszami,
Gdy Bóg uśmiecha się nami.

cu­dow­nie jest mieć tę koszulę po Tobie
nau­czyłam się żyć nie pragnąc nic
i dla­tego dos­taję coś, co tak nap­rawdę na
tym świecie nie istnieje

uczu­cie by­cia w To­bie, niepod­ległą ale
wrażliwą nutą za­pachu czułego, ciepłego
i słodkiego

nutą zmysłów i uczuć niewypowiedzianą
przez nikogo
tak szlachetną i wy­sub­li­mowaną nutą
Two­jego głosu,który za­marł, by cieszyć
się ciszą szczęścia,które roz­toczyłeś wokół...
......

a na mnie zastygła
koszula
tańczy .